تیترخبراین بود«مدفون شدن تعدادی ازپاکبانان وآتش نشانان شهرداری شیرازدرسایت دفن زباله برمشور»!
اما اصل خبر این بود،گرداب مرگبار زباله‌ها در قبرستان بازيافت زباله شهر شيراز 11 تن از كاركنان زحمتكش آتش نشاني و شهرداري شيراز را در خود بلعيد و فقط 4 تن از آنان از اين گرداب مرگبار نجات يافتند و عليرغم سه روز تلاش و تجسس نيروهاي امداد سرانجام توانستند اجساد 7 قرباني اين حادثه عجيب را از ميان كوه زباله‌ها بيرون بياورند.
آن روزها علیرضا پاک فطرت که پس ازاستیضاح مهران اعتمادی توانسته بود شهردارشیرازشود و بواسطه ساخت و سازهای انجام داده شده در سطح این شهر به شهرداری محبوب تبدیل شده بود،با غیبت خود در محل فاجعه علامت سئوالی را دراذهان عمومی ایجاد کرد.این در شرایطی بود که آن روزها رسانه ها از سردرگمی اطلاع رسانی توسط شهرداری بی اطلاع تر ازهمیشه بودندو استاندار وقت یعنی حسین صادق عابدین از عملکرد شهرداری شیرازدر این فاجعه تلویحا انتقاد کرد.
به خوبی به یاد دارم درست در آن زمانی که اکثر رسانه های محلی و ملی از عدم پاسخ گویی مسئولان شهرداری شیراز انتقادمی کردند وقتی به صورت تلفنی علت عدم حضور شهردارشیرازرا درسایت دفن زباله برمشور «حداقل برای کم کردن آلام خانواده های داغدار»از شخص شهردارجویا شدم،با این پاسخ علیرضا پاک فطرت روبروشدم که«من از اتاق خودم عملیات را مدیریت و فرماندهی می کردم»
حالا حدود پنج سال ده ماه از آن حادثه تلخ گذشته است.
شاید استخوانی هم ازآن هفت کارگرو آتش نشان شریفی که به دلیل حفرناگهانی چاله ای درکوهی اززباله دفن شدند و درآتش ایجاد شده از گازهای متصاعد شده ازآن زباله های سوختند تا جسد بعضا غیر قابل شناسایی آنها به خانواده هایشان تحویل داده شود می گذرد، فاجعه ای دیگر نام شهر شیراز را به عنوان تیترنخست اکثر رسانه های حداقل فارسی زبان دنیا تدبیل می کند.
استاندارفارس از لحظات نخست بروزحادثه شخصا در محل حاضر می شودوعملیات امداد و نجات را مدیریت می کند،شهردار شیراز هم علیرغم اخباری که نخستین بار توسط یکی از رسانه های منتقد او مبنی بر عدم حضورش در محل حادثه منتشر شدو بعدا تکذیب شد در محل حادثه حاضر می شود و تمام مدیرانش را پای خط می کند.
حرف و حدیث ها درمورد علت جاری شدن سیل شیراز فضای مجازی و رسانه ای استان را فرا می گیرد.حرف و حدیث هایی که حاکی از مسائلی دارد که ریشه در سوء مدیریت های گذشته و برخی کج سلیقگی ها در دوره کنونی دارد.
امادر این حادثه هم استاندار دردسترس است هم شهرداروهم دیگر مدیران شهری!
آنها خود را متعهد به پاسخگویی دانستند و اتاق خود را تبدیل به اتاق فرمان و فرماندهی نکردند.
این مطالب بدون درخط کشی های سیاسی تنها برای یادآوری خاطره ای تلخ برای مردم شیراز بود.مردمی که گرچه در تعطیلات نوروز امسال و درپی بروز حادثه سیل در میهمان نوازی از مسافران نورزوی سنگ تمام گذاشتند،اما در سال 92 و درآستانه میلاد حضرت علی (ع) و روزپدر ،نتوانستند برای کودکانی که پدرزحتمکشان را در تلی از زباله دفن شده دیده بودند کار خاصی انجام دهند.
مطالبی که شاید پاسخی باشد برای عده ای که سعی دارند با تسویه حساب های شخصی و سیاسی فضای مدیریتی کنونی شهر شیراز و استان فارس را سیاه و ناتوان جلوه دهند و برای گذشته این شهر تاریخ سفارشی ثبت کنند.