وی که در چهارمین سوگواره حدیث نینوا درشیرازسخن می گفت، با بیان اینکه در دوران معاویه به شدت تلاش شد تا امام حسین را بشورانند اما او فقط صبر و سکوت کرد، ادامه داد: اینکه امام حسین از مدینه و مکه در دوران حاکمیت یزید فرار می‌کند و شهر به شهر تا کربلا می رود، فقط برای فرار از جنگ و خون‌ریزی است.
کمپانی زارع به برخی روایات متعدد و غیر همسو از علل و انگیزه عاشورا اشاره کرد و گفت: عده ای از امام حسین چهره‌ای درست کرده اند که قصد خودکشی و دیگر کشی داشته است اما حسین هم شیوه‌ای همچون پدر و برادرش داشت و راضی به جنگ نبود و از جنگ و نزاع فرار می‌کرد.
وی درادامه این مراسم که به همت سازمان عدالت و آزادی در شیرازبرگزارگردید افزود: آنچنان که در تاریخ آمده است امام حسین قبل از روز عاشورا بارها به عمال عمربن سعد و ابن زیاد پیشنهاد داد که به او اجازه دهند یا به ایران و چین برود، یا به شام برود و با یزید رو در رو مذاکره کند و یا به مدینه بازگردد اما هیچ کدام موثر واقع نشد.
این پژوهشگر حوزه دین و فلسفه ابراز کرد: امام حسین پیش از حرکتش به سمت مکه و کوفه در نامه‌ای به اهل بصره که در کتب معتبر بارها درج شده و کمتر کسی به آن می‌پردازد، اذعان می‌کند که اهل نزاع نیست.
کمپانی زارع با بیان اینکه اصلاح‌گر اهل صلح است، افزود: امام حسین صلح را می‌جست و تا آخرین لحظه بر مبانی فکری و اخلاقی خود پا فشاری کرد و در این مبانی فکری و اخلاقی، شروع کننده جنگ هیچ توجیهی برای خداوند ندارد.
وی با بیان اینکه امام حسین پیش از هر اصلاح طلبی، اصلاح طلب بود، به تشریح علل علاقمندی عارفان به امام حسین پرداخت و ادامه داد: عارفان در سلوک الی الله خود به دنبال قربانی کردن هستی خود هستند و همه وجود و احساسشان متوجه حق تعالی است بنابراین برای آنان شگفت انگیز است که در حادثه کربلا فردی همه هستی خود را متوجه خدا می داند و برای خدا از نزدیکانش قربانی می‌دهد و قربانی می‌شود.
وی اضافه کرد: مواجهه حسین با مرگ هم برای عارفان شگفت انگیز است و اینکه در لحظه شهادت شادتر و خندان تر از هرلحظه‌ای است.