کشور ما گلستان بود اگر هر فردی با توجه به مهارتش فعالیت می کرد

کشور ما گلستان بود اگر هر فردی با توجه به مهارتش فعالیت می کرد
   
کشور ما گلستان بود اگر هر فردی با توجه به مهارتش فعالیت می کرد |||| ||||

عباس دلاور مجسمه ساز متولد شیراز و فارغ التحصیل نقاشی از هنرستان آوینی که رتبه نهم کنکور هنر را نیز در کارنامه هنری خود دارد بر این باور است که مجسمه ساز باید بتواند از قوه تخیل و تجسم قوی برخوردار باشه و حجم ها رو در ذهنش طراحی کنه و به روی کاغذ بیاره و شاید ۱۰ درصد از مجسمه سازی آشنایی با تکنیک و شناخت مواد و متریال هست.

به گزارش راستین آنلاین او می گوید: در حال حاضر در خیلی از جاها مجسمه سازان با استفاده از طراحی سه بعدی و یا استفاده از دستگاه‌های «سی ان سی پیکر تراش» کار می کنند و خیلی از مردم هم متوجه نمیشون و این مثل این هست که مثلاً یک خواننده صداشو با افکت بسازه که این دیگه هنر محسوب نمیشه و یک پیکر تراش باید درک عمیقی از عضلات و آناتومی انسان و حیوانات داشته باشه و مبانی هنرهای تجسمی رو کاملاً آشنا باشه و اصول هنر رو بدونه به زیباشناسی تسلط داشته باشه و من در مکان خودم صفر تا صد یک مجسمه را با دست تراشیده و می سازم.

 

عباس دلاور افزود: قطعاً اولین گام در آموختن، شناخت استعداد و بعد داشتن استاد مسلط و توانا هست، اما برای این کار هنرمند باید نگاه متفاوتی نسبت به دیگران و به پیرامونش داشته باشه و خوب نگاه کردن و خوب دیدن از اصول اصلی این هنر محسوب می گردد و اکثر هنرمندان ما این مسئله رو جدی نمی گیرند و هنرمند باید چشمش مثل دوربین عکاسی باشد و بی شک مجسمه ها در هر کجای دنیا پیام آور و نشان فرهنگی و هنری و تاریخی یک کشور هستند و این قضیه در همه جای دنیا رایج است و ما با داشتن تاریخ بسیار محکم و قوی میتوانیم آثاری رو بسازیم که بیانگر این اتفاق مهم باشد.

با داشتن شخصیت‌های تاریخی و ملی و همچنین نمادهای از شهدای ارزشمندمان که بخشی از افتخار و غرور تاریخ این مملکت هستند، میتونیم مجسمه‌های غرور آفرینی برای شهر و کشورمون داشته باشیم که هر کدام سندی محکم از غیرت ایرانی برای جهانیان هست.

خود من خیلی دوست داشتم که در شهر شیراز که دروازه تمدن ایران هست تندیسی بزرگ با اندازه حداقل ۱۰ متر رو از مفاخر تاریخی و ادبی ایرانی درست کنم تا هم نمادی برای شهر شیراز باشه و هم پیامی برای کل دنیا اگر دست من و هنرمندان دیگه باز باشه و زمینه فراهم باشه که قطعاً برای شهر و کشورمون کم نخواهیم گذاشت و توجه داشته باشین که بنده از ابتدا که کارم رو شروع کردم هیچ حمایتی از هیچ ارگان و سازمانی نشدم و از شروع کارم تاکنون روی پای خودم بودم من اعتقاد دارم هرکس جواب تلاش و به اندازه زحمتی که میکشه میگیره و من تمام جوانی و وقتم رو صرف هنرم و کارم کردم و الان خدا رو شکر تونستم یک اشتغال زایی داشته باشم و حدوداً ۱۲ نفر از هنرمندان عزیز اینجا کار می کند، اما با توجه به شرایط بد اقتصادی باز هم ناامید نمیشیم و دست از تلاش بر نمی داریم.

 

قطعاً پشت هر نماد و مجسمه خوب حضور یک تیم به چشم می خوره و ما در حال حاضر سفارشاتی از کشورهای عربی همچون دبی و عمان و عراق داریم و برای اکثر شهرهای کشور و استان های مختلف مجسمه و المان می سازیم و ارسال می‌کنیم و در حال حاضر با توجه به خروجی و تولید کارهامون طی یک سال در این کار در کشور پیشگام هستیم و توقف برای ما معنی نداره و واقعا توصیه من فقط به خانواده ها اینه که بچه هاشون رو از همان دوران کودکی و نوجوانی استعدادیابی کنند و با مشاور صحبت کنند و بزارن فرزندشون دنبال حرفه ای که دوست داره بره و کشور ما گلستان بود اگر هر فردی با توجه به مهارتش توی شغل مناسبش فعالیت می کرد.

 

حرف آخر اینکه، این همه خستگی ناشی از کار و افسردگی از کجا میاد؟ چون هیچکس سر شغل مورد علاقه اش نیست من بعد از از ۱۰ سال هنوز شب ها به امید کار فردا صبح بیدار میشم به کارم عشق می ورزم و لذت می برم قطعاً همه باید این حق رو داشته باشند
 
 
 
انتهای پیام /  منصوره خسروبیگ
560 کلیک ها  سه شنبه, 15 تیر 1400 15:26
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

نظر دادن

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «راستین آنلاین» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.

بالا