همچنین در روند اجرایی این فصل از کاوش، کارگاه های دیگری با اهداف مختلف در محل دیوار جنوبی تخت گاه، حیاط خاوری کاخ آپادانا و حیاط شمالی کاخ هدیش ایجاد و مورد کاوش واقع گردید.
حمید فدایی مطرح کرد:فصل چهارم کاوش آبراهه ها در ادامه فصل قبلی و در بخش شرقی دروازه نیمه تمام متمرکز گردید که با کاوش بخش عمده ای از مسیر مسدود آبراهه ها، انتظار می رود موضوع هدایت و دفع آب های سطحی در این بخش از تختگاه بخوبی انجام شود.
او افزود: البته ضمن کاوش ها مجدد به بقایایی از اسکلت های انسانی و حیوانی نیز برخورد شده است که خود ظرفیت های جدیدی در مطالعات رویدادهای دوره هخامنشی و پس از آن در تختگاه تخت جمشید ایجاد نموده است.
فدایی نتایج به دست آمده از این فصل کاوش را حاصل برنامه ریزی و همکاری مجموعه ها و افراد مختلفی دانست و در این باره گفت: طی این فصل از کاوش ها، حضور هیات باستان شناسی در کنار کارشناسان پایگاه، تخت جمشید را بیش از گذشته زنده و پویا نمود. همچنین از حضور هیات باستانشناسی در همکاری با واحد حفاظت و مرمت و بازگشایی تعدادی از دریچه های مسدود شده آبراهه ها در کاخ های روی صفه و با هدف حفاظت از بقایای معماری در مقابل بارندگی، بهره مند شدیم که مهمترین آنها بازگشایی دریچه مسدود شده آبراهه ای در حیاط شرقی کاخ آپادانا و همچنین در حیاط شمالی کاخ هدیش بوده است که به جهت حل مشکل آبگیری در کاخ های مذکور نقش بسیار مهمی در کاهش روند فرسایش آثار خواهد داشت.
علی اسدی، سرپرست گروه کاوش آبراهه های تخت جمشید در رابطه با تداوم کاوش های فصل سوم در ابتدای این فصل، اعلام کرد: در سال 1396 و در جریان فصل سوم کاوش، در محل دریچه¬ی A آبراهه¬ی خاوری دروازه¬ی ناتمام به تراکمی از اسکلت¬های انسانی و حیوانی برخورد شده بود.
این موضوع باعث شد تا در آن برهه ی زمانی با توجه به محدودیت فضای آبراهه و کند شدن روند کار، گروه کاوش به جای قسمت جنوبی آبراهه عملیات خود را به سمت شمال آن انجام دهد. کاوش فصل سوم در این قسمت تا فاصله ی 50 / 33 متری ادامه یافت و در انتها با شناسایی یک اسکلت انسانی کامل به پایان رسید که به دلیل پایان مدت زمان مجوز کاوش ، کار بر روی آن به فصل چهارم موکول گردید.
اسدی در رابطه با فعال شدن چندین کارگاه به صوررت همزمان در فصل چهارم اشاره کرد و در این باره گفت: با توجه به تجربه¬ی به دست آمده در فصل سوم کاوش، در آغاز فصل چهارم پیش بینی می شد در صورت کاوش بخش جنوبی آبراهه ی خاوری دروازه ی ناتمام در محل دریچه ی A، مجددا به تراکم اسکلت-های انسانی برخورد شود. بر همین اساس و به منظور جبران کند شدن احتمالی روند کار، کارگاه دیگری تحت عنوان کارگاه D در فاصله¬ی 40 متری جنوب دریچه ی A بر روی آبراهه ایجاد گردید تا همزمان بخش دیگری از گروه امکان انجام عملیات کاوش از این سمت را داشته باشد. کارگاه D با ابعاد 3 × 3 متر ایجاد شد و در عمق 50 / 3 متری آن پس از برداشت یکی از بلوک¬های سنگی سقف آبراهه، عملیات کاوش رسوبات انباشت شده در درون آن به سمت شمال تا رسیدن به بخش دیگری از گروه که در محل جنوب دریچه¬ی A در حال کاوش بودند، ادامه یافت.
وی با تاکید بر پیدایش اسکلت های جدید در آبراهه های تخت جمشید، بیان کرد: همانگونه که پیش¬بینی شده بود، در روزهای ابتدایی شروع کاوش در محل جنوب دریچه ی A آبراهه ی خاوری دروازهی ناتمام به اسکلت های انسانی و حیوانی متعدد برخورد گردید که به دقت مورد کاوش قرار گرفتند.
وی ادامه داد: پس از آن کاوش در آبراهه¬ی مذکور با به هم رسیدن دو بخش از گروه و بازگشایی کامل محدوده ی جنوبی آن پایان یافت.
اسدی در رابطه با یافته های جدید گفت: علاوه بر اسکلت های انسانی و حیوانی، در روزهای پایانی کاوش این آبراهه یک چهره ی انسانی تراشیده شده بر روی زائده ی صخره ای دیواره ی شرقی کارگاه شناسایی شد که در نوع خود جالب توجه بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر شیراز با اشاره به اقدامات مربوط به کاوش در دیواره جنوبی تخت گاه تخت جمشید مطرح کرد: طی فصل چهارم کاوش آبراهه¬های تخت جمشید، دومین مرحله از کاوش دیوار جنوبی تختگاه نیز انجام گرفت. این بخش از دیوار تختگاه به واسطهی انباشت حجم عظیم خاکهای حاصل از کاوشهای موسسه ی شرق شناسی دانشگاه شیکاگو در دهه ی 1930 میلادی پوشیده شده و نیاز بود تا ضمن آزاد سازی نمای دیوار مذکور، مواد باستانشناختی فراوانی که در خاک انباشتی وجود داشت نیز استخراج، ثبت و مطالعه گردد.
اسدی در رابطه با استحکام بخشی و ساماندهی دیواره تخت گاه، گفت: با توجه به اینکه در پایان فصل سوم کاوش دیوارهها و کف کارگاه ایجاد شده بر روی دیوار تختگاه استحکامبخشی نشده بود، در جریان فصل چهارم کاوش، بخشهای فرو ریخته و شکاف برداشته ی دیواره ها و کف کارگاه نیز ساماندهی گردید.
این باستان شناس نسبت بازگشایی دریچه های دفع آب های سطحی و یافته های جدید سنگی، بیان کرد: هم زمان با کاوش کارگاههای یاد شده در فصل چهارم، دو کارگاه نیز بر روی دریچههای مسدود شده ی موجود در حیاط خاوری کاخ آپادانا و حیاط شمالی کاخ هدیش ایجاد شد. کاوش این دریچهها علاوه بر بازگشایی آنها که هدایت و تخلیه ی روان آبهای سطحی به درون شبکه ی آبراهه ها را ممکن ساخت، به یافت قطعات متعدد ساقه ستون و سنگ های نقش دار هخامنشی منجر گردید.
سرپرست کاوش آبراهه های تخت جمشید در رابطه با پایان فصل چهارم کاوش، مطرح کرد: این فصل در حالی به پایان رسید که نتایج ارزندهای را برای این مجموعه جهانی در بر داشت که مهم ترین نتایج حاصل از انجام این کاوش به بازگشایی بیش از 40 متر از مسیر جنوب آبراهه ی خاوری دروازه¬ی ناتمام، شناسایی بقایای 9 اسکلت انسانی و 1 اسکلت حیوانی در بخش جنوبی آبراهه ی خاوری دروازهی ناتمام، شناسایی یک چهره ی انسانی تراشیده شده بر دیواره ی شرقی آبراهه ی خاوری دروازه¬ی ناتمام، آشکارسازی بخش بیشتری از نمای دیوار جنوبی تخت گاه تخت جمشید و یافت قطعات متعدد نقش برجسته ها و دیگر اجزاء کاخ های آن، بازگشایی دریچه ی هخامنشی مسدود شده بر روی آبراهه¬ی حیاط خاوری کاخ آپادانا، بازگشایی دریچه ی هخامنشی مسدود شده بر روی آبراهه حیاط شمالی کاخ هدیش، اشاره کرد که این دستاورد اهمیت بسزایی برای این مجموعه جهانی و جهانیان به شمار می رود.