دستوررئیس جمهور به محمدجوادظریف و علی اکبر صالحی که پس از تمدید تحریم های 10 ساله آمریکا علیه ایران انجام گرفت،پیام‌هایی به دنبال داشت که بخش مهم آن به علی اکبر صالحی مربوط می‌شود.
در دستوری که به رئیس سازمان انرژی اتمی داده شده، آمده است: «برنامه ریزی برای طراحی و ساخت پیشران هسته‌ای جهت بهره گیری در حوزه حمل ونقل دریایی، با همکاری مراکز علمی و تحقیقاتی و مطالعه و طراحی «تولید سوخت» مصرفی پیشران هسته‌ای، با همکاری مراکز علمی و تحقیقاتی. مورد تاکید قرار میگیرد.» این درحالی است که سوخت مورد نیاز برای حرکت پیشران هسته‌ای نیاز به غنی سازی تا ۵۰ درصد دارد.
در دولت گذشته میزان غنی سازی در کشور ۲۰ درصد بود که مسبب تصویب تحریم‌هایی از سوی آمریکا و غرب شد اما امروز که بحث غنیسازی ۵۰ درصدی مطرح می‌شود، کاخ سفید مطرح کرده است این اقدام ایران نقض تعهدات ایران در توافق هسته‌ای نیست.
جان کربی، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز اعلام کرد که آمریکا اطمینان دارد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که مسئول نظارت بر سایت‌های هسته‌ای ایران است قادر به بررسی پایبندی ایران به توافق هسته‌ای خواهد بود.
این حقایق گویای آن است که آنچه آقای روحانی انجام می‌دهد در آستانه دو تحول عمده در واشنگتن و تهران است.
در تهران انتخابات ریاست جمهوری در پیش رو است و در واشنگتن هم رئیس جمهور پسا نو محافظه کار روی کار خواهد آمد که در کمپین انتخاباتی خود به تهدید برجام تا مرزهای پاره کردن آن پیش رفته است از این رو رئیس جمهور با توجه به فشارهای خارجی و داخلی (دلواپسان) معطوف به رقابت سیاسی در درون حرکتی انجام داد که نشان دهد دولت یازدهم برجام را نه از منشاء ناآگاهی دیپلماتیک بلکه از سر نوعی زیرکی امنیتی دنبال کرده است.
در همین رابطه باید تاکید کرد که حرکت دولت در برجام کنار کشیدن ایران از تحریم‌های فلج کننده و لبه رودررویی با نظام بین الملل بوده است تا هم فرصت برای تنفس پیش آید وهم زمینه پرورش ایجاد فضای مثبت برای رسیدن به انرژی هسته‌ای صلح آمیز تا حداکثر مرز‌ها موجود شود.
زمانی که از سوی رئیس جمهور چنین دستوری صادر می‌شود که برای اجرا آن باید غنی سازی ۵۰ درصدی صورت گیرد که توانایی برانگیختن حساسیت نظام بین الملل راهم دارا است، در واقع این نکته را منتقل می‌کند که ایران اگر در قبل از برجام با آن هزینه سنگینی که پرداخت تا مرزهای ۲۰ درصد غنی سازی پیش رفت و بسیار هم به آن افتخار شد، امروز با برجام می‌تواند تا مرز ۵۰ درصد غنی سازی با تائید یه نظام بین الملل حرکت کند.
مسئله مورد بحث در واقع پاسخی شدید برای افکار عمومی است، زیرا دلواپسان آن را به گونه‌ای تعبیر می‌کنند که نوعی عقب نشینی نشان داده شود والبته این امر ناشی از رقابتی که در جامعه ما برای انتخابات ریاست جمهوری وجود دارد، است که نشان ازمحصول خطرات با نبود فرهنگ سیاسی معطوف به منافع ملی دارد.
موضوع مورد طرح به این معنا است که جناح‌های سیاسی پرونده‌های ملی را مستمسک دستیابی به قدرت سیاسی در درون نظام قرار داده‌اند و این دور از تمام معیارهای عقلانیت سیاسی و به ویژه اصولگرایی شریعت محورانه‌ای است که بسیاری از دلواپسان بر آن تاکید دارند.
ناقض نبودن این دستور رئیس جمهور با برجام پیروزی موفقیت آمیزی برای ایران به حساب می‌آید. زیرا همانطور که به آن اشاره شد، وقتی ۲۰ درصد غنی سازی انجام می‌شد تحریم‌های متفاوت ضد ایرانی شکل به شکل فلج کننده‌ای، شکل گرفت، اما امروز که ایران دستور ۵۰ درصدی را صدر می‌کند، اعلام می‌شود که ضد برجام نیست.
مهدی مطهرنیا-آینده پژوه و کارشناس مسائل بین الملل