اما در کشور ما( ایران) گاها حساسیت هایی دیده می شود که هر انسانی را متعجب و بهت زده می کند. چند صباحی ست موضع گیری ها متجرانه ای دیده می شود که آدمی را به حرکات و سکنات افراطیون رهنمون می گردد مانند آنچه این روزها نسبت به برگزاری بازی ایران و کره جنوبی در ورزشگاه آزادی در روز عاشورا گرفته شده است.
سؤال اینجاست که این نوع مواضع از چه روی و به علتی گرفته می شوند و آیا چنین حساسیت هایی بار مثبتی دارند یا خیر؟
روز عاشورا از روزهای مهم درتاریخ کشورما محسوب شده و بارها مشاهده شده حتی روزهای خاص این چنینی یا اهمیت کمتر از سوی مردم آگاه و مذهبی ایران محترم شمرده شده اند پس قطعا در روز عاشورا ورزشکاران و ورزش دوستان ایران با چشم بینا کرامت این روز مقدس را حفظ خواهند کرد.
اما این همه ماجرا نیست! برخی در این فضا کاسه داغ تر از آش شده اند و دسته هایی در کشور به راه انداخته و ناسزا به مقامات روا داشته که چرا دست به تحریم این بازی نزده اید. یکی از این دسته ها که در چنین مواقعی همواره نقش پررنگی در خیابان ها داشته گروه "حسین الله کرم" بوده است که این بار نیز از قافله عقب نیفتاده پای به خیابان گذاشته و علم اعتراض برداشته است. این که این دار و دسته با کدام مجوز قانونی دست به اعتراض زنده اند بماند اما هر آگاه سیاسی و اجتماعی این نوع حساسیت ها را نه تنها برآمده از تفکرات مذهبی این گروه نمی داند بلکه به خوبی مطلع است که چنین حرکاتی تنها به چالش کشیدن دولت کنونی است.
پیشتر "صادق زیبا کلام" در مناظره ای به الله کرم اعلام می کند که شما تنها یک دسته مذهبی که هدفتان حفظ ارزش های انقلاب است نیستید بلکه شما یک جریان سیاسی هستید که در پی نفوذ و دستیابی به قدرت اید. سخنان زیبا کلام نمی تواند چندان دور از واقعیت باشد اگر به حساسیت های این گروه موسوم به "انصار حزب الله" توجه دقیق تری شود.
به حقوق های نجومی توجه می کند اما املاک نجومی را بی توجه باقی می گذارد گویی که املاک جزو دارایی های انقلاب نبوده و نیست. ۸ سال به قهقرا رفتن جامعه و اقتصاد را مهم نمی داند اما ساپورت پوشی و چند تار موی زنان را مصداق بارز هدف قرار گرفتن ارزش های انقلاب می پندارد و به آن می تازد. کودکان کار را بی اهمیت دانسته اما تنها یک پیاده روی "محمد جواد ظریف" باعث می شود این گروه تا مدتها جار و جنجال به راه بیندازد.
آنچه می تواند برای جامعه ایران خطرناک باشد رفع حساسیت ها بر روی موضوعی مهم و گذاشتن حساسیت بر روی امری باشد که چندان دارای اهمیت نیست. مواضع واپسگرایانه می تواند نگاه جوامع بین المللی در مقطعی که به شفافیت در حوزه سیاست داخلی و خارجی تاکید می شود چونان عامل مخربی است که هر چه رشته شده را پنبه می کند.
الله کرم ها باید بدانند بهتر است به حوزه های دیگر نیز سرکی بکشند و اگر در آنجا نیز کم و کاستی هست فریاد بر آوردند نه اینکه خود را تنها محدود به مواردی کنند که از درجه بالایی از اهمیت برخوردار نیست.
فرصت را غنیمت شمردن این نیست که شما بی توجه به قوانین بین المللی درخواست های عجیب و غریب داشته باشید و از مسئولان کشور بخواهید بدون در نظر گرفتن منافع ملی تن به خواسته عده ای محدود بدهند. در همه ی جوامع دموکراتیک اعتراض به برخی از قوانین یا برنامه ای در حال و آینده از سوی گروه ها و احزاب رقیب دولت انجام می شود اما برخی اعتراضات ریشه و مبنای منطقی ندارد لذا قابل پیگیری نیستند.
انتقاد به دولت که چرا دست به تحریم بازی نزده است در صورتی که امکان چنین کاری بود و اگر عواقب بدی نداشت می توانست موجبات اعتراض برخی را فراهم آورد اما حال که مشخص شده دولت در این زمینه تلاش داشته اما تهدید به حذف نتایج بازی های قبلی شده است دیگر جای اعتراض باقی نمی ماند.
توصیه می شود در کشور مواضعی گرفته شود که رنگ و بوی داعشیسم نداشته باشد زیرا در عراق و سوریه نیز داعش جوانان را از دیدن بازی فوتبال منع کرده است. حال که نگاه تمام جهانیان به ایران به عنوان کشوری امن و با ثبات است بهتر است متحجران داخلی با چنین گفتارهایی خود و جامعه را نزدیک و هم رأی داعشیان نشان ندهند.
شکی نیست که بازی تیم ملی فوتبال مقابل تیم ملی کره جنوبی به نحوی برگزار خواهد شد که حضرات را در شوک دیگری فرد خواهد برد زیرا مردم با دانش ایران چنان خواهند کرد که به ساحت امام حسین(ع) هیچ گونه خدشه ای وارد نگردد. جامعه ما تفاوت میان دلسوزی مذهبی و دلسوزی یک جریان سیاسی که ادعای دلسوزی برای انقلاب و امام حسین (ع)دارد را به خوبی می داند.
مهدی مرادی-کارشناس ارشد روابط بین الملل