جناب آقای نادر قاضی پور،نماینده محترم مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی
با سلام!
اتفاق چند روز پیش در راهروهای مجلس که به استفاده کردن شما از مشت های گره کرده برای پاسخگویی به یک خبرنگارختم شد،من را برآن داشت تا به عنوان یکی از فرزندان این آب و خاک که میهن پرستی را از همسنگران شما در جبهه های جنگ در کتاب های درسی،سریال های تلوزیونی و اشعار حماسی و ادب ، احترام و استفاده از زبان گویا را از بزرگانی که گفتگو با زبان را برپاسخگویی با مشت لگد ترجیح می دهندآموخته است چند خطی برایتان به رشته تحریر درآورم، تا شاید آنچه را که لازم است درخصوص جایگاهی که در آن قراردارید و فردی را که او را با یک علف هرز در زمین کشاورزی اشتباه گرفته اید بدانید به شما یادآوری کنم.
جناب آقای قاضی پور!
هنوز جای زخم های سیلی نصراله کوهی باغ اناری که به صورت احمد رضا دستغیب در مجلس هفتم نواخته شد برپیکره نماد دموکراسی و قانون گذاری کشور خوب نشده بود که اشتباه گرفتن راهرو مجلس با رینگ بوکس و یا به تعبیر شما زمین کشاورزی زخمی شد برتاریخ نهادی که قراربود درراس امورباشد.
گرچه این بار علت گفتگو با زبان مشت و سیلی چیزی شبیه خط قرمزهای نماینده مردم سروستان، خرامه و کواربرای تغییر در یکی از ادارات کل نبود،اما باعث شد تاجدااز مظلوم واقع شدن یک خبرنگار، این دغدغه در اذهان شکل بگیرد که حرمت اقوام مختلف ایرانی و وحدت بین آنها تا چه اندازه برای یک نماینده مجلس که در جایگاه قانون گذاری کشور نشسته مهم است.
جناب آقای قاضی پور!
رفتار های چند مدت اخیر جنابعالی در برخورد با خبرنگاران و بکار بردن الفاظ رکیک باعث می شود تا شما را به بازخوانی دوموضوع مهم جایگاه مجلس و جایگاه خبرنگاردعوت کنم.
مجلس در نظام جمهوری اسلامی ایران از اهمیت ویژه و والایی برخوردار بوده و محور بسیاری از تصمیم گیری ها، قانونگذاری ها، برنامه ریزی ها است و به تعبیری نهادی است که چراغ هدایت دولت و ملت را به دست دارد.
مجلس پایگاه اساسی نظام و مردم و مایه حضور و مشارکت واقعی مردم در تصمیم گیری ها و مظهر اراده ملی است.
مجلس همان نهادی است که بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران فرمود: درراس امور است!
واما خبرنگار...
خبرنگار حرفه ای مقدس را برگزیده است تا با استفاده ازتوانایی های خود درنوشتن و بازگو کردن حقایق جامعه ،سطح آگاهی مردم را بالا ببرد.
یک خبرنگار مقام قلم خود را می شناسد ومی داند در چه صحنه ای وارد شده است وچه آینده را پیش رو دارد.
جناب آقای قاضی پور!
یک خبرنگارمی داند که بکار بردن عباراتی نظیر«مملکت را به آسانی به دست نیاورده‌ایم که هر روباه و بچه و کره الاغی را بفرستیم آنجا. مجلس جای کره الاغ نیست!» که شما پس از پیروزی درانتخابات سال 94بکاربردید درشان یک نماینده مجلس نیست.
اما بازهم به آن 169 هزار رایی که مردم ارومیه به شما دادند تا از حقوق ملت دفاع کنید احترام می گذارد و شما را نماینده مجلس فرض می کند!
هرچند که به خوبی آگاه است که نباید اجازه داد مملکت به دست نااهلان بیافتد!
یک خبرنگار می داند که این مطبوعات سالم است که یک جامعه سالم را می سازد،اما گمان می کنم شما خیلی ازآن چیز هایی را که یک خبرنگار می داند را نمی دانید.
جناب اقای قاضی پور !
آیا می دانیدامروزه خبرنگار باید علاوه بر داشتن علم خبری قدرت تجزیه و تحلیل مسائل و اتفاقات را داشته باشد و دارای یک خودآگاهی خواص اجتماعی و سیاسی باشد تا بتواند آن را به جامعه نیز منتقل کند و موجبات به وجود آمدن یک جامعه و ملت آگاه را فراهم سازد؟
جناب آقای قاضی پور بگذریم ...
آیا می دانیدمجلس مکان مقدس حضور نمایندگان فرهیخته است نه تراکتورهای بدون ترمز؟