زنهار تا قلم را به نان نفروشی !!

امیدوارم که این متون ارزشمند و بی نظیرو جاودان که چکیده تاریخ خرد و اندیشه و تجربه بشری است فرا روی همه خبرنگاران و روزنامه نگاران و عکاسان همواره قرار داشته باشد و به گاه نوشتن و عکس برداری از امر واقع و وقایع و رویدادها خلاقانه به کار گیرند .

روزنامه نگاری و نویسندگی به این نوع نگاه ها احتیاج داشته و دارد. این نه یک دستورالعمل که یک تعهد حرفه ای و وجدانی و طبقاتی و تاریخی به حقیقت و عدالت است .

باهم به این تاکیدات بزرگان که در نوع خود به مثابه سوگندنامه ای است  توجه کنیم :  دلیرآمدی سعدیا  در سخن   چوتیغت بدست فتحی بکن      بگوی آنچه دانی که حق گفته به    نه رشوت ستانی و نه عشره ده ؛   کمربند و دفتر زحکمت بشوی ؛  طمع بگسل و هرچه دانی بگوی .

در ادامه  توصیه سعدی بزرگ  به تکه ای ازرساله پولس رسول به کاتبان توجه کنیم ...  زینهار تا کلام را به خاطر نان نفروشی وروح رابه خدمت جسم درنیاوری؛  به هر قیمتی گرچه به گرانی گنج قارون، زرخرید  انسان مشو  اگرمیفروشی همان به که بازوی خود را اما قلم را هرگز!!    در این آینه خودمان را بنگریم اگر تردیدی و یا وسوسه ای قلم را به آنسو که نباید گردانده باید بازنگری کرد و در صدد اصلاح برآمد وگر  قلم در مسیری بی خطر و باری به هرجهت صفحات را پرکرده این را هم باید نهیب زد که راه روشنگری و تعهد و تلاش برای تحقق عدالت و بیان واقعیات این نبوده و نیست .

 آنچه که در گذشته رخ داده دیگر قابل تغییر نیست اما برای ادامه راه و کار باید ضمن بازنگری آنچه که تاکنون بوده از این پس تجارب و توصیه ها و تاکیدات سعدی و پولس رسول را فرا روی خود قرار داد و در جهت روشنگری و مردمگرایی و تعالی فرهنگی و اجتماعی و اخلاقی و حرفه ای عمل کرد .

ورزش و به ویژه فوتبال پر حاشیه را باید با این نگاه به نقد و تفسیر و تحلیل نشست .تا دیگر کسی به خود این اجازه را ندهد ودر خفا و علن  بگوید " بسیا ری از قلم ها و تریبونها  را میتوان خرید و تفاوت تنها در نرخ آنان است" !!  روزنامه نگاری ما با جان های آگاه و روشنگر میتواند و باید بر روابط و مناسبات غلط و فاسد پرور بتازد و غلبه کند و همچون چشم و گوش و هوش جامعه و مخاطبان عمل کند .    

عبدالکاظم دریساوی-روزنامه نگار