توسعه متوازن شهر،با قبرستان یا شهربازی

تصمیمات وعملکرد انسانها،افراد وگروه ها، ارتباط معناداری با نگرش ، سپهرافکار واندیشه آنان دارد.   آنچه ما در ظاهر یک شهر می بینیم، تجلی چکیده ای از شناخت ، باورها وجهان بینی متولیان امور یک شهر می باشد. اولویت بندی ها در کلانشهرها نیز با تاثیرگرفتن از همین گفتمان حاکم بر تفکرات اداره کنندگان شهرشکل می گیردو  خروجی  این نگرش در قالب اقدامات،ومشخصا، توجه وتمرکز بر روی بعضی امور و در"سایه بی توجهی قرار گرفتن" اموری دیگر قابل مشاهده است.   علی رغم اینکه نام شیراز برای فارسی زبانان وبویژه ایرانیان، یادآور زیبایی وطراوت ونشاط است و جسم وجان شیرازیان با شادی وتفریح وسرزندگی عجین شده است، امامتاسفانه باید گفت که  متصدیان امور شهر درغفلتی طولانی مدت، این واقعیت ونیاز بدیهی  را نادیده گرفته اند وبه میزان قابل توجهی  به این هویت وپیشینه ی امیدبخش صدمه وارد نموده اند.   امروزشهرما، هم از اماکن وپارکهای تفریحی بزرگ تهی است وهم از برنامه های بزرگ،مستمر وفراگیر شادی بخش محروم مانده است.   حال آنکه شهر و شهروند آرام ومشارکت جو، تنها در مجاورت اماکن وعناصر فرهنگی وهنری انرژی زا،هویت بخش وشادی  آفرین قابل دست یابی است.   توسعه متوازن براساس مدل برنامه محور  برخوردار از افق های روشن ،  بهترین نشانی برای حرکت یکپارچه به سوی شهر پایدار وآرمانی است.   ضروری است تا همزمان با گسترش شهر،ملزومات رشد وپویایی وتعالی انسان در همه ی ابعاد فرهنگی واجتماعي پیش بینی گردد.   در این مدل، زندگان بر مردگان ارجحیت دارند،البته این بدان معنا نیست که شهر به آرامستان نیازی ندارد،بلکه باید تمناداشت و آرزو کرد که ای کاش پیش ازاین  یا  درکنار خبر افتتاح گورستان جدید،فکری هم به حال انبوه دیگرنیازهای جسمی و روحی زندگان شهر می کردید ودرست همینجاست که  شهروندان وبویژه جوانان از شما می پرسند:برای من که زنده ام چه کرده اید؟   مناسب است تا مطالبات وخواسته های بدیهی عموم شهروندان، ناظر بر پیشینه وپیوست های فرهنگی مردمان پایتخت فرهنگی ایران، در دستور کار تصمیم سازان و مجریان امور شهر قرار گیرد.   شیراز از نگاه تماشاگران خاص وعام ملی وفراملی و ازمنظر سرمایه گذاران داخلی وخارجی، این گونه دیدنی تر، پررونق تر و مقبول تراست.    ومهم تر ازهمه اینکه،مشتریان خوش ذوق خدمات شهری، شهروندان صبور وفهیم وتیزبین شیرازیند، و موفقیت ومقبولیت ودوام هر سازماني،مشروط به جلب رضایتمندی آنان است.   حسین خبیری -روزنامه نگار