این کشور از آغاز سال ۲۰۰۰ به این سوی آزمایش های مختلفی را انجام داده که ناظران بین الملل را به شدت نگران کرده است. عجیب نیست که ما را مضطراب نساخته زیرا این نوع تحرکات را ناشی از کمبودها و فشارها می دانیم. بد عهدی آمریکا در مذاکرات با کره شمالی و تحریم های همه جانبه این کشور را به اوج عصبانیت کشاند لذا رفتار این چنینی از این کشور به شدت فقیر و در محذور موضوع خاص و نامفهمومی نیست.
کشوری منزوی که گاها مورد حمایت چین قرار دارد از روز آغاز تاسیس، خود را مورد تهدید دیگران دیده است. پس به ناچار به سمت به دست آوردن سلاحی حرکت کرده تا شاید تهدیدات خارجی را مجبور به عقب نشینی سازد.
در این میان این مردم عادی کره شمالی بوده اند که در فقر و تنگدستی به سر برده، ناچارا تابع اوامر حکومتی خودکامه گشته اند. هر چند نوعی وفاداری به حکومت در این کشور از سوی مردم دیده می شود که مربوط به تحریک احساسات ناسیونالیستی از سوی حکومت است.
خروج امریکا از مذاکرات وضع را از گذشته بغرنج تر ساخت. به اعتقاد بسیاری "ناامن سازی"، پروژه امریکایی برای منطقه هدف است تا سالهای سال کشورهایی چون کره جنوبی و ژاپن به پلیسی چون امریکا نیازمند بمانند.
در حالی که می شد کره شمالی را با قرار دادن در مذاکراتی معقول خلع سلاح کرد، آمریکایی ها موجبات غضب رهبران کره شمالی را فراهم آوردند.
آزمایش موشک های بالستیک که توان حمل کلاهک های هسته ای را دارند بخش مهمی از نگرانی کره جنوبی و ژاپن است اما باید اشاره داشت کره شمالی قصد نابود ساختن هیچ کشوری را ندارد و تنها یک بازیگر هوشمند و متعصب به حفظ استقلال خود است که تحت بدترین نوع تحریم ها از خود رفتاری تحریک و تهدید آمیز نشان می دهد.
رهبران کره شمالی با آزمایشات هسته ای همواره خواسته اند دشمنان خود را قانع سازند اولا به حکومت و حاکمیت این کشور احترام گذارند و ثانیا اعلام کنند تنها راه نجات جهان از این "تهدیدات تو خالی" کمک به این کشور گرسنه است.
متاسفانه غرب و برخی از همسایگان این کشور هرگز نخواسته اند تن به آنچه کره شمالی میطلبد بدهند. لذا با دست خود رهبران کره شمالی را به سمتی سوق داده اند که به باور ما تنها اندکی خطرناک است.
از سوی دیگر ناکامی در تامین امنیت همه جانبه مردم، حکومت کره شمالی را متوجه ساختن دشمنی لااقل فرضی در بیرون از مرزها کرده است.
زیرا با این برنامه توانسته اند کم کاری های خود در برآورده ساختن رفاه و آزادی مردم را تحت پوشش قرار دهند و از سوی دیگر به حفظ ثبات حکومت خود کمک نمایند. چرا که این تصور در ذهن مردمان کره شمالی وجود دارد که: تنها این حکومتِ قدرتمندِ هسته ای قادر به حفظ جان آنان است. همین ذهنیت در مردم کره شمالی سبب گردیده به بدترین نوع حقیرها گردن نهند و هیچ گاه شاهد شکست سکوت سهمگین از سوی مردم این کشور نباشیم.
سؤال اساسی این است: راه حل نهایی حل پرونده هسته ای کره شمالی چیست؟
دشوار است کشوری با حکومتی دیکتاتور را به جمع هسته ی ها پذیرفت اما ناچارا باید به این واقعیت رسید که کره شمالی دارای بمب اتم است. پس در آغاز پذیرفتن این کشور و احترام به داشته های سران کره شمالی است زیرا تنها را وارد این کشور به مذاکرات می تواند همین باشد که بیان شد.
پس از آن حذف تحریم ها و تقویت اقتصاد این کشور است تا تحت فشار دست به اقدامات تنش زا نزده، خود را مقید به رعایت قوانین بین المللی بداند.
اگر مذاکرات بر مبنای صداقت باشد و رهبران کره به این اطمینان دست یابند که مثل گذشته بد عهدی در کار نخواهد بود بی شک دست از اقدامات گذشته خود خواهند کشید.
اگر این تضمین داده شود که حکومت و نظام حاکم در کره شمالی حفظ خواهد شد و تحریم های فلج کننده در کار نخواهند بود هرگز نباید منتظر موشک پرانی و آزمایش های هسته ای از سوی این کشور هوشمند نشست بلکه کشوری را خواهیم دید که در حد و حدود مرزهایش شاخ و شانه میکشد و دست از تهدید دیگران برمی دارد.
کره شمالی هر نوع نزدیکی آمریکا به ژاپن و کره جنوبی را اقدامی تحریک آمیز و تهدید کننده منافع ملی خود برداشت کرده به سرعت از خود واکنش نشان می دهد. اگر کشورهای همسایه این کشور، امریکا را وادار سازند روند مذاکرات را آغاز کند بی شک از حجم تنش ها کاسته می شود.
تیزبینی کره جنوبی، ژاپن و کنار گذاشتن این تفکر که به کمک امریکا میتوان رهبران متعصب کره شمالی را متوقف کرد قطعا به بهبود وضعیت کمک شایانی خواهد کرد. این در حالی است که در دو کشور یاد شده به واسطه فشارهای امریکا و گاها سهل انگاری چنین تفکری تا امروز حتی نطفه گذاری نشده است.
به باور ما آزمایش های هسته ای کره شمالی مربوط به نیازمندهای داخلی این کشور رنجور و واپسمانده است. موش و گربه بازی که گاهی انسان را وادار به خنده می کند و برعکس ترسی به دل راه نمی دهد. بهتر است هر چه زودتر رهبر جوان کره شمالی درک شود زیرا آنها سالهاست با زبان بی زبانی فریاد "مذاکره مذاکره" سر می دهند اما جهان اطراف مرزهای این کشور خواسته یا ناخواسته گوشش بدهکار این حرف ها نبوده است.
*کارشناس ارشد روابط بین الملل