نامگذاری این روز با عنوان صلح و توسعه از راه ورزش گویای این واقعیت است که ورزش در کلیت خود اعم از ورزش حرفه ای و قهرمانی و آموزشی و تفریحی همه در خدمت پرورش انسان سالم است .
همان انسانی که موتور محرکه توسعه همه حانبه هر جامعه ای است که با عنوان نیروی انسانی تعریف شده است . تنها درسایه صلح و داشتن برنامه های استراتژیک وفراگیر است که سلامتی و نشاط پایدار اجتماعی و توسعه محقق می شود.
و اما صلح !! در ستایش صلح می توان ده ها تفسیر و تحلیل نوشت و اهمیت آن را نشان داد. صلح در دوران اخیر گمشده جهان خسته از جنگ وناامنی و فقر و بیماری و یاس و... است . چه کسانی صلح برای همه مردم جهان را به مخاطره انداخته اند ؟ چگونه می توان ورزش را برای تحقق صلح جهانی و جهان بدون جنگ تعریف و تفسیر کرد و به کار گرفت ؟ ورزش علیرغم دست اندازی و خیره سری سیاست و ایدئولوژی صلح و سلامتی و شادی و نشاط و دوستی ملتها را به اشکال مختلف بیان کرده است .
به راستی وزارت ورزش و جوانان چه درکی از صلح و توسعه در ورزش دارد ؟! چرا به طور شفاف درک و فهم خود را از ورزش بیان نمی کنند ؟ آیا ورزش در کلیت خود باید در خدمت سیاست باشد یا در خدمت همه آحاد مردم اعم از زن و مرد و دختر و پسر برای نشاط بخشی اجتماعی و بالا بردن ضریب سلامتی و شادی با هدف مقدس و آرمانی تربیت انسان سالم برای توسعه پایدارو سعادت فردی و اجتماعی و همزیستی مسالمت آمیز ؟ دستاوردها وتجارب هفتاد سال اخیر نشان داده است که هرچه بیشتر در جهت ایجاد ساختارهای لازم برای جذب حداکثری مردم به ورزش کردن و تماشای ورزش عمل و از ان حمایت های سرمایه ای وجدی و قانونی شود بستر های لازم برای رشد نیروی انسانی خلاق و پرتلاش آماده می شود . بنابراین تحت هیچ شرایطی نباید برای ورزش کردن و ورزش دیدن زنان و مردان جامعه مانع یا محدودیتی ایجاد کرد.