وقتی علیرضا عزیزی و هودی بیت سیاح و خلیل صالحی ولقمان وشاملی و... با حرکات تکنیکی و سرعتی و ترکیبی خود همه تیمها را مات و مبهوت ساختند با ۲۵ گل زده و بدون گل خورده جام قهرمانی را بر سرو دست گرفتند، علیرضا عزیزی با به ثمر رساندن ۱۴ گل به عنوان بهترین بازیکن و آقای گل مسابقات خوش درخشید و نامش بر سر زبانها افتاد.
عزیزی با راهنمایی استاد فاروق فتاحی به تیم جم آبادان پیوست و زیر نظر زنده یاداستادسالیا به فوتبال ادامه داد. پس از درخشش در همه مسابقات به بانک ملی تهران رفت و سپس به تیم گارد ( هما )پیوست تا سالهای اوج را زیر نظر استاد دهداری باشد . عزیزی که از مریدان بسیار مهربان زنده یاد استاد دهداری بود با تیم گارد نیز خوش درخشید وبه پدیده واعجوبه ای بی چون و چراو تکنیکی ترین هافبک مهاجم دهه پنجاه فوتبال ایران تبدیل شد . عزیزی در ادامه به پرسپولیس تهران پیوست و آنجا هم بی آنکه تحت تاثیر نامها قرار گیرد فوتبال زیبا و تکنیکی و سرشار از خلاقیتهای فردی خود را به نمایش گذاشت . او چندین بار به تیم ملی دعوت شد و با تیم ملی نیز بازیهای خوبی را انجام داد .
علیرضا عزیزی بدون شک یکی از ناب ترین استعدادهای فوتبال آبادان و ایران بود که هروقت پا به ورزشگاه تختی آبادان یا امجدیه و آزادی تهران می گذاشت تماشاگران می گفتند" امروز زودتر به ورزشگاه برویم و به تماشای ریزه کاریهای تکنیکی او بنشینیم و از بازی عزیزی لذت ببریم" . عزیزی با آبادان در فوتبال زاده شد تا خلا اعجوبه فراموش نشدنی را پر کرده باشد .روزی که آقا برمکی به زمین خاکی جم در بوارده جنوبی رفت تا با نسل جدید جوانان جم دیداری داشته باشد عزیزی از استاد سالیا رخصت گرفت و به دیدار برمکی رفت ومراتب احترام خود را به جا آورد، برمکی به زنده یادسالیا گفت : منوچهر این جوان استعدادی کم نظیر است و حرفهای زیادی در فوتبال خواهد زد و چنین هم شد .
افسوس که این چهره متواضع و دوست داشتنی در سالهای جدال نابرابر با بیماری سرطان کمتر مورد توجه قرار گرفت . عزیزی هفتاد ودوساله این باربا مرگش خبر سازشد تا هم نسلان او از خاطره سازی هایش بگویند. عزیزی برای آبادانی هاو پیشکسوتان فوتبال کشور همیشه عزیز بود. او بخشی از خاطرات آبادانی ها و اهالی فوتبال در دهه پنجاه است . وقتی خبر فقدانش دهان به دهان گشت هرکس که خبررا شنید با بغضی در گلو گفت :" راحت شد "!! چه دردناک و سخت است وقتی در رثای دوست بگویی "راحت شد ". در روزگاری که "داد" زندگی به فنا رفته و "بیداد "مرگ ، اندوه و پریشانی ملی را رقم زده پاسخ" راحت شد" بیان همان ارادتی است که خاطره و نوستالژی و احساس وعلاقه را به هم پیوند می زند.دریغ و درد ! درگذشت اعجوبه فوتبال ایران را به جامعه فوتبال ایران بویژه به پیشکسوتان ، نام آوران فوتبال ملی و به همه آبادانیها و دوستداران اودرداخل و خارج کشور و به خانواده ارجمندش تسلیت می گویم . روحش شاد و خدایش بیامرزاد .