سنگ نماینده‌ی اصولگرای شیراز پیش پای تبدیل وضعیت پرسنل شهرداری!

چند روزی بیشتر از شیرینیِ نو شدنِ سال نگذشته بود که ابراهیم عزیزی، نماینده اصولگرای شیراز در مجلس، در سخنانی تلخ، بی‌امان به شهرداری شیراز تاخت.
عزیزی که در جمع خبرنگاران سخن گفته بود، بار دیگر قصه‌ی کهنه‌ی تبدیل وضعیت نیروهای شهرداری شیراز را تازه کرد و گفت : «تبدیل وضعیت نیروهایی که دارای گرایش سیاسی خاص هستند واقعا چه معنایی جز گروکشی باندی و جناحی می دهد؟ پاسخ شهردار شیراز به این وضعیت چیست؟»
نماینده‌ی اصولگرای شیراز مدعی شده بود که شهردار شیراز با گروکشی باندی و جناحی، به دنبال تبدیل وضعیت نیروهایی با گرایش سیاسی خاص است و باید برای رفتار خود پاسخی آماده کند.
این قصه، تازه نیست. حدود یکسال پیش، یعنی اردی‌بهشت ماه ۹۹ و در یکصد و سی‌وسومین جلسه صحن علنی شورا، محمدتقی تذروی که تنها عضو اصولگرای شورای پنجم است، در نطق پیش از دستور خود به تبدیل وضعیت احتمالیِ نیروها در شهرداری شیراز اعتراض کرده بود.
اما سرّ ماجرا چیست؟ شهردار شیراز سیاسی‌کاری می‌کند یا اعتراض عزیزی و تذروی و همراهانشان، نکته‌ای در دل دارد که پنهان مانده است؟
آنان که در شهرداری شیراز شاغل‌اند یا با شهرداری مستقیماً و بی‌واسطه قرارداد کاری دارند ( رسمی، قراردادی و پیمانی ) یا با عنوان نیروهای شرکتی و حجمی (پاکبان‌ها، نیروهای خدماتی و کارگری) شناخته می‌شوند.
دسته‌ی اول تعداد کمی از نیروها را در برمی‌گیرد. این افراد عمدتاً از نیروهای باسابقه‌ی شهرداری هستند که تعداد قابل توجهی از آنها در سالهای پایانی کار خود و در آستانه‌ی بازنشستگی قرار دارند.
در دسته‌ی دیگر اما داستان متفاوت است. شهرداری شیراز حدود ۳۸۰۰ نیروی شرکتی و نزدیک به ۴۰۰۰ نیروی حجمی دارد. شرکتی‌ها با واسطه‌ی شرکت‌های طرف قرارداد با شهرداری، جذب شده‌اند و در بخش‌های اداری و دفتری به کار مشغول‌اند. تقریبا نیمی از نیروهای شرکتی در شهرداری شیراز مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر دارند و با وجود آنکه در ساعات اداریِ برابر، کارهایی مشابه با نیروهای رسمی انجام می‌دهند اما علاوه بر دریافت حقوق کمتر، از بعضی امکان‌ها و مزایا محروم‌اند.
بر اساس قانون و با سخت‌گیری نهادهای نظارتی، نیروهای شرکتی نمی‌توانند در پُست‌های مدیریتی قرار بگیرند و یا امضای مالی داشته باشند. این بدان معناست که این نیروها تا زمانی که شرکتی باشند، از امکان ارتقاء و پیشرفت در مدارج کاری خود بی‌نصیب می‌مانند.
جالب آنکه شهرداری شیراز، بیش از ۱۰۰۰ پُست خالی دارد، اما نمی‌تواند از نیروهای شرکتی خود (با وجود شایستگی ایشان برای تصاحب پُست‌ها) استفاده کند! و جالب‌تر آنکه در دوره‌های گذشته برای تبدیل وضعیت این نیروها کاری انجام نشده و شرکتی‌ها به حال خود رها شده‌اند.
شورای پنجم و شهردار شیراز، تلاش زیادی کردند که تعداد قابل توجهی از نیروهای شرکتی را با تبدیل وضعیت، به نیروهای رسمی تبدیل کنند. شورای پنجم و شهردار شیراز در رایزنی با وزیر کشور و سازمان امور اداری و استخدامی کشور، تبدیل وضعیت حدود ۱۶۰۰ نیروی شرکتی را پیگیری کردند که متاسفانه تا امروز ناکام مانده است.
با این وصف، پس اعتراض نماینده اصولگرا به چیست؟ و آنان که برای ناکامی شهردار در تبدیل وضعیت شرکتی‌ها می‌کوشند، چه می‌جویند؟
به نظر می‌رسد پشت تمام مخالفت‌ها، نه دلسوزی برای پرسنل شهرداری، بلکه اغراض سیاسی نهفته است. در چند سال اخیر، یعنی از زمان روی کار آمدنِ شورای پنجم و شهردار شدنِ حیدر اسکندرپور، روی هم رفته حدود ۲۶۰ نفر نیروی جدید به شهرداری شیراز وارد شده، که از همین تعداد نیز ۸۰ نفر در دوره شورای چهارم به سازمان قطار شهری جذب شده‌ بودند، اما طیّ مراحل آموزشی و استخدامی آنها طولانی شده و در دوره فعلی شاغل شده‌اند. از این گذشته هیچ تبدیل وضعیتی نیز برای آن ۱۸۰ نفر نیرویی که در همین دوره به شهرداری وارد شده‌اند، صورت نگرفته است.
با یک حساب و کتاب ساده درمی‌یابیم که در لیست پیگیری برای تبدیل وضعیت، نسبتِ تعداد نیروهای جدید که می‌توان گفت منتسب به شورای پنجم و شهردار کنونی شیراز هستند، به نیروهایی که پیش از این شورا و شهردار، به شهرداری وارد شده و هنوز شرکتی مانده‌اند ۱ به ۹ می‌باشد؛ یعنی ۱۰ درصد به نیروهای جدید و ۹۰ درصد به نیروهای سابق شهرداری مربوط می‌شود. این هم تازه در حالی‌ست که قبول کنیم شهرداری شیراز قصد داشته همه‌ی آن ۱۶۰ نفر نیروی جدید را تبدیل وضعیت کند؛ حال آنکه چنین نبوده و تنها بخشی از نیروهای جدید در لیست تبدیل وضعیت‌ها بوده است.
با این حساب، اگر قرار باشد چنین قدمِ مبارکی برداشته شود و حدود ۱۶۰۰ نیروی شرکتی شهرداری تبدیل وضعیت شده و امکان ارتقای شغلی پیدا کنند؛ و از طرفی تنها ۱۰ درصد از این تعداد به نیروهای جدید مربوط می‌شود و ۹۰ درصد دیگر سهم نیروهای قدیمی‌تر است، چرا آقایان عزیزی و تذروی اینگونه بی‌محابا با انجامش ستیزه می‌کنند؟
دلیل روشن است! تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی بی‌شک‌ موجی از شادی و رضایتمندی در میان پرسنل شهرداری ایجاد می‌کند، و این در نگاه عده‌ای خوب نیست! حالا که شورای پنجم و حیدر اسکندرپور بانیِ تبدیل وضعیت‌اند چه بهتر که انجام نشود، تا شاید اگر روزی ما بر سر کار آمدیم، خودمان تکلیفش را یکسره کنیم.
در این طناب‌کشیِ ناصواب، تردیدی نیست که پرسنل زحمتکش شهرداری بیش از هرکس دیگری زیان می‌کنند.