احمدی،اصولگراترین استانداراصلاح طلب فارس

به گزارش راستین آنلاین،درحالیکه ازیک سو ازنام هایی همچون محمدابراهیم انصاری لاری،کریم شورانگیز، حیدر اسکندرپورو... به عنوان جدی ترین کاندیداهای نشستن روی صندلی استانداری فارس یاد می شد وازسویی دیگر حسین صادق عابدین با پشتوانه حمایتی محمود واعظی، دوست نزدیک رئیس جمهورمنتخب سودای ماندن در فارس به قیمت انتصاب معاونانش با نظراصلاح طلبان را درسرمی پروراند،انشقاق بخشی از اعضای شورای هماهنگی احزاب اصلاح طلبان فارس از دیگراعضا باعث شد تا سمبه افرادی که دنبال شخصیت هایی نظیر انصاری لاری بودند کم زور شود.
اتفاقی که از همان ابتدازنگ خطرجدایی مسیر اصلاح طلبان نزدیک به طیف مشارکت درفارس با حسن روحانی را به صدا درآورد.
درشرایطی که مشارکتی هایی که بعدها با حزب اتحادملت فعالیت سیاسی خود را دنبال کردند،با پیروزی حسن روحانی انتظارتغییری چشمگیردرشیوه انتخاب استانداران توسط اورا داشتند،انشقاق درشورای هماهنگی احزاب اصلاح طلبان فارس،رویای آنها را نقش برآب کرد.
این در شرایطی بود که عبدالواحد موسوی لاری نیز که این انشقاق را می دید،ترجیح دادحمایت خود را متوجه گزینه احزابی همچون حزب اسلامی کار،کارگزاران و خانه کارگرکند.
گزینه ای که اتفاقا از نزدیکان وی نیز محسوب می شد.
«سیدمحمداحمدی»گزینه ای بود که شاید پیش ازآن هیچ کس روی استاندارشدنش شرط نمی بست،اما حمایت های موسوی لاری ،سابقه ای اجرایی او در وزارت کشور،ارتباطات خوبش با مجموعه وزارت امورخارجه و حمایت بخشی از اصلاح طلبان فارس از وی باعث شد تا نام اودر22 آبان ماه 1392 به عنوان  اولین استاندارفارس دردولت روحانی در تاریخ سیاسی این استان ثبت شود.

سیدمحمداحمدی که بود؟

سیدمحمداحمدی روحانی زاده ای ازاهالی روستای فال از توابع شهرستان مهر در جنوب استان فارس بودکه همچون بسیاری از جوانان دهه 30 ، از “شریعتی خوان های” حرفه ای قبل و حتی بعد از انقلابمحسوب می شد که راه و خط امام را برای مشی سیاسی خود برگزیده بود.
اوکه تحت تاثیرتعالیم دینی پدرش «سید جلال الدین احمدی»دوره ابتدایی و مقدمات علوم دینی را در فال گذرانه بود، برای ادامه تحصیل به میمند وشیراز می رود. احمدی از مبارزین سیاسی قبل از انقلاب بود،پس از انقلاب با حکم آیت الله مهدوی کنی به سمت بخشداری قیرو کارزین منصوب می شود و در زمان دانشجویی سمت‌هایی چون بخشداری میمند و فرمانداری فیروزآباد و لارستان را همزمان با تحصیل به عنوان مدیری جوان در حوزه امنیت و توسعه روستایی تجربه می کند و از دهه ۷۰ به وزارت خارجه می رودو با توجه به آشنایی که به کشورهای حوزه خلیج فارس داشت، در سمت‌هایی چون سرکنسول، دبیر اول و کاردار سفارت ایران در بحرین و امارات متحده عربی به کار مشغول می شود.
اما احمدی که سوابقی همچون فرمانداری مرودشت، شیراز و آباده رانیز در کارنامه داشت ، در سال ۸۲ و در زمان استانداری انصاری لاری،بار دیگر از وزارت خارجه به وزارت کشور و استانداری فارس فراخوانده شد، تا تجارب خود را در حوزه امنیت و توسعه اجتماعی در این استان به کار گیرد.
 وی جانشین فرج الله خبیر در معاونت سیاسی امنیتی استانداری فارس شد و مدتی بعد یعنی مهر سال ۸۳ به سمت استاندار ایلام منصوب شد. احمدی اگرچه مدت ۱۳ ماه استاندار ایلام بود اما اولین استانداری بود که در سال ۸۴ مغضوب احمدی نژاد واقع شد و در اولین سفر استانی که دولت نهم به ایلام انجام داد، توسط شخص رییس جمهور از کار بر کنار و فردی به نام “علی محمد آزاد” از اعضای ستاد انتخاباتی احمدی نژاد در پاوین فرودگاه جانشین وی شد. این برکناری در حالی صورت گرفت که جمعی از نمایندگان استان ایلام و حتی امام جمعه وقت ایلام خواستار ابقای سیدمحمد احمدی بودند.
احمدی در دوره پنجم مجلس شورای اسلامی کاندیدای مجلس می شود اما در رقابت با “حجت الاسلام علوی”،وزیر فعلی اطلاعات از او رای کمتری می آورد و از رفتن به مجلس باز می ماند.احمدی در مجلس “ششم” این بار از منطقه “کنگان و دیر و جم” کاندیدا می شود تا در رقابت با “عبدالله حاجیانی” باز هم قافیه را به یک کاندیدای راست گرا واگذارد.

اصولگراترین اصلاح طلب

گرچه احمدی هیچگاه در هیچ تحلیل سیاسی جزواردوگاه اصولگرایان محسوب نمی شد،اما برخی اصلاح طلبان درمقاسیه با افرادی همچون انصاری لاری و شورانگیز،او را فردی اصولگرا و محافظه کارمی دانستند تا جاییکه برخی روزنامه نگاران فارس از وی به عنوان «اصولگراترین اصلاح طلب» فارس یاد می کردند.
موضوعی که خود او اساسا به آن اعتقاد نداشت و نزدیکانش او را مدیری عملیاتی و توسعه گرا می دانستندکه تفکرات لیبرالی توام با دیپلماسی و گفت‌وگو در وجودش موج می زند.
احمدی گرچه مدیری آرام به نظر می رسیداما دوران حدود دوساله حضورش در استانداری فارس به عنوان استاندار توام با حواشی زیادی بود.
وی که دردوران گذار از دوره احمدی نژادوورود به دوره اعتدالی روحانی، والی فارس شده بود مجبور بود با اصولگرایان پیاده شده از قطارقدرت مدارا کند با اصلاح طلبان و حامیان دولت مروت داشته داشته باشد.
رویه ای که به نظر می رسید درابتدا به مذاق برخی اصلاح طلبان خوش نیامد و در ادامه نیز باعث فاصله گرفتن برخی از نیروهای حامی دولت و حتی تعدادی از اعضای ستاد انتخاباتی روحانی در سال 92 از وی شود.
موضوعی که درسفرروحانی به شیراز بیش از پیش نمایان شد و عده ای در صحن شاهچراغ(ع) با شعار دادن علیه او درزمان سخنرانی اش و در حضور روحانی پایگاه وی را نزد رئیس دولت مورد حمله قراردادند.
بعد ازاتفاقات به وقوع پیوسته در صحن شاهچراغ(ع)انتشار یک نامه سراسر انتقادی علیه احمدی  که منتسب به رئیس ستاد انتخاباتی روحانی در سال 92 بود،دایره حواشی استانداری فارس را گسترده ترکرد.
انتقاداتی که حالا به نوعی با انتقادات اصلاح طلبان فارس هم جنس شده بود و عملکرد احمدی درحوزه انتصاباتش را مورد هجمه قرارمی داد.
احمدی گرچه سیاستمداری اصولگرا نبود،اما حمایت تاکتیکی اصولگرایان از وی که با هدف جلوگیری از روی کارآمدن یک استانداراصلاح طلب ازطیف احزابی همچون مشارکت صورت می گرفت روزبه روز بین او و اصلاح طلبان ،حتی اصلاح طلبانی که به قصد استاندارشدن وی درشورای هماهنگی احزاب اصلاح طلب انشقاق ایجاد کرده بودندفاصله را بیشتر می کرد.
بالاخره پس از کش وقوس های فراوان سیدمحمد احمدی در تیرماه 1394 و پس از 18 ماه نشستن روی صندلی استانداری فارس استعفای خود را تقدیم وزیر کشور کرد.با قبول استعفایش توسط رحمانی فضلی ،احمدی باردیگربه دعوت دوست قدیمی اش یعنی محمدجوادظریف راهی وزارت امورخارجه شدو با حکم ظریف از شیراز عازم عشق آبادشدتابه عنوان سفیرایران در ترکمنستان به ادامه خدمت بپردازد.
او دریازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی بار دیگر از حوزه ی انتخابیه شیراز کاندیدای ورود به مجلس شدتا در انتخاباتی که اصلاح طلبان و اعتدالگرایان از آن قهر سیاسی کرده بودند،باردیگرشانس خودرا برای ورود به بهارستان امتحان کند.انتخاباتی که این بارنیز مجوز ورود وی را به مجلس صادرنکرد.