ابراهیم صبوری با اعلام این خبر گفت: پروژه دوچرخه‌های هوشمند اشتراکی در شیراز پس از یک وقفه یک ماهه، پنجشنبه 28 آذرماه کار خود را به صورت رسمی آغاز خواهد کرد.
وی ایجاد فضای ایمن برای دوچرخه‌سواران را دغدغه اصلی استفاده‌کنندگان از خدمات پروژه دوچرخه‌های هوشمند اشتراکی دانست و افزود: برنامه ما این است که همزمان با آغاز به کار دوچرخه‌های اشتراکی در روز پنجشنبه 28 آذر، تقویت زیرساخت‌های استفاده از دوچرخه را نیز آغاز کنیم تا با کمک تجربه‌ی شهرهای پیشرو در زمینه زیرساخت‌های دوچرخه شاهد ارائه خدمات قابل قبولی به شهروندان شیراز باشیم.
این صحبت‌‌های نایب رییس شورای اسلامی شهر شیراز برای مردم و رسانه‌هایی که در داخل پایتخت زندگی‌می‌کنند بسیار آشناست. نزدیک به دو سال پیش در سال 96 شرکت «پاک‌چرخ ایرانیان» به‌عنوان مجری انحصاری دوچرخه‌های اشتراکی هوشمند با نام تجاری بیدود در تهران فعالیت خود را برای کمک به حل مشکلات ترافیکی و آلودگی هوای تهران آغاز کرد. در آن زمان هم موافقان این طرح در شهرداری تهران و شورای شهر تهران بر خلاف مخالفان اعلام کردند که این حرکت جدیدی برای ورود دوچرخه به سطح شهر تهران است و هر چه مخالفان این طرح گفتند که زیرساخت‌های تهران آماده پذیرش چنین طرحی نیست گوش شنوایی وجود نداشت.
در آن زمان محمد علیخانی، رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران ازجمله مخالفان این طرح بود که حتی هشداری را هم به شهرداری درباره خرید سهام این شرکت داد و در این رابطه به یکی از رسانه‌ها گفت: «مخالف این مساله هستیم که شهرداری مستقیم وارد موضوع دوچرخه شود؛ چراکه این مساله در تهران جواب نمی‌دهد و هرچه تاکنون از دهه 70 سرمایه‌گذاری شده، شکست خورده است، البته بخش خصوصی در صورتی که حمل‌ونقل عمومی کامل باشد می‌تواند در این راستا هدفمند اقدام کند. تهران با شیب‌هایش، وضعیت جغرافیایی خاصی دارد و برای دوچرخه‌سواری مناسب نیست. بحث ایمنی آن هم مطرح است؛ چراکه بعضی مواقع دوچرخه‌سواران باید از وسط بزرگراه عبور کنند که این موضوع امکان‌پذیر نیست و دوچرخه تنها برای مسیرهای کوتاه است و به هیچ‌عنوان نمی‌توان آن را یک مدل حمل‌ونقل در پایتخت در نظر گرفت. همچنین اگر حناچی به مصوبات شورا عمل می‌کرد و اولویت‌های ما را که تامین اتوبوس و مترو است مورد توجه قرار می‌داد، موفقیت‌های زیادی برای شهر حاصل می‌شد.» با وجود این شهردار تهران اهمیتی به اظهارات کارشناسی اعضای شورای شهر نداد و در رویای «وین» شدن تهران با زیرساختی که عملا ندارد، تمام اهتمام خود را صرف این موضوع کرد.»
حال بعد از نزدیک به دو سال شهروندان تهرانی و کاربران بیدود بعد از ناآرامی‌های اخیر اثری از دوچرخه‌های بیدود در سطح تهران نمی‌بینند و کسانی که به دنبال بازپس‌گیری مبالغ ودیعه خود هستند هم جواب قانع کننده ای از سوی شرکت بیدود نگرفته و همچنان منتظر اعلام وصول مبلغی هستند که در اختیار این شرکت قرار داده‌اند.
در این شرایط پورسید آقایی، معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهردار تهران وعده بازگشت این دوچرخه‌های نارنجی‌رنگ را در 16 آذرماه داد اما روز دانشجو هم گذشت و خبری از بازگشت دوچرخه‌های بیدود به شهر دودزای تهران نشد.
حال با این وضعیت بی‌ثباتی که این شرکت در تهران دارد، تا دو روز آینده قرار است کسب و کار خود را در شهر شیراز گسترش دهد. شهری که از نظر زیرساخت‌های دوچرخه سواری با محدودیت‌های بسیاری روبرو است. شیراز با توجه به ساختار خیابان‌هایش امکان ایجاد لاین دوچرخه‌سواری را ندارد و این سوال در ذهن‌ها متبادر می‌شود که واقعا با توجه به باریک بودن و پر تردد بودن در کدام خیابان‌ها می‌توان محل تردد دوچرخه در نظر گرفت؟ و یا با توجه به فصول گرم شیراز چه کسی حاضر است در آن گرما از دوچرخه برای تردد استفاده کند؟ در زمان زمستان و بارندگی‌هایی که سیل‌آسا می‌شود این دوچرخه چه کاربردی خواهند داشت؟
نکته‌ای که بیشتر به نظر می‌رسد آن است که شورای شهر و شهرداری شیراز بیشتر در پی خودنمایی هستند و با تقلید از شهر تهران بدون تحقیق بیشتر در پی ایجاد روزمه کاری هستند که نتیجه‌ای برای شیراز نخواهد داشت.
بیدود در تهران با شکست روبرو شده است و این روزها حسابی داد همه را درآورده است. بهتر است شورای شهر و شهرداری شیراز پیش از آنکه به سرنوشت تهران دچار شوند ابتدا تمام زیرساخت‌های لازم را برای این طرح ایجاد کنند و سپس در پی پیاده‌سازی آن باشند. اتفاقی که در تهران بدون تحقیق انجام شد و با دزدیده شدن دوچرخه‌ها، به آتش کشیدن آنها و ... به پایان خود نزدیک می‌شود.
