محمود احمدینژاد روز دوشنبه (۱۸ مرداد/ ۸ اوت) در نامهای به باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، او را "نصیحت" کرد که به سرعت نسبت به رفع توقیف از حدود دو میلیارد دلار از منابع مالی مصادرهشدهی ایران اقدام کند. این در حالی است که حکم اصلی توقیف دو میلیارد دلار از داراییهای ایران در سال ۲۰۰۸، یعنی در دوره ریاست جمهوری احمدینژاد صادر شد و او در آن زمان اقدامی علیه آن نکرد.
رای دیوان عالی آمریکا در روز ۲۰ آوریل ۲۰۱۶ در واقع پس از تقاضای دولت روحانی برای تجدیدنظر صادر شد که براساس آن دیوان عالی آمریکا درخواست ایران را رد و شکایت خانوادههای قربانیان بمبگذاریهای بیروت در سال ۱۹۸۳ را موجه دانست.
نامههای بدون پاسخ احمدینژاد
روز گذشته مجید انصاری، معاون حقوقی ریاست جمهوری، نامه احمدینژاد را با تبلیغات انتخاباتی مرتبط دانست و گفت: «آقای احمدینژاد مانند سایر شهروندان از حقوقی برخوردار است و میتواند به هر کسی که میخواهد نامه بنویسد. بنده از محتوا و اهداف آن اطلاع ندارم. برخی اسب انتخابات را از یک سال پیش زین کردهاند.»
بیشتر بخوانید: نامه محمود احمدینژاد به باراک اوباما
اما یکی از نمایندگن مجلس بر خلاف مجید انصاری معتقد است که احمدینژاد "در مقامی و صلاحیتی نیست که نامهنگاری کند و درباره چپاول پولی صحبت کند."
غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی، نماینده مجلس به خبرگزاری "خانه ملت" گفت: «آقای احمدینژاد در حال حاضر پست و جایگاهی ندارد و به صرف اینکه عضو مجمع تشخصی مصلحت نظام است، نباید بدون هماهنگی با شورای عالی امنیت و وزارت امور خارجه دست به نامهنگاری میزد.»
این نماینده مجلس ادامه داد: «متاسفانه احمدینژاد ید طولایی در نامهنگاری دارد، او پیش از این به بوش، اوباما، آنگلا مرکل، ژاک شیراک، سارکوزی، پاپ بندیک شانزدهم، نامه نوشته که حتی یکی از این افراد به او جواب ندادند.»
اشکال در امضای "خادم ملت"
نامهی احمدینژاد به باراک اوباما در سربرگی با عنوان "رییس جمهور دولتهای نهم و دهم" نوشته شده اما امضای زیر نامه "خادم ملت ایران، محمود احمدینژاد" است؛ چیزی که انتقاد و اعتراض علاءالدین بروجردی، رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس را برانگیخته است.
بروجردی به "عصر ایران" گفته است: «نامه به رییس جمهور آمریکا توسط آقای احمدینژاد باید با رعایت شان و عزت ملت ایران نوشته میشد به این معنی که احمدینژاد باید تحت عنوان رییس جمهور سابق ایران امضا میکردند و نه خادم ملت.»
بیشتر بخوانید: شرکت اسرائیلی باید به ایران یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار غرامت بپردازد
نماینده بروجرد افزود: «درست است که همه مقامات رسمی دولت ایران مطابق نگاه مقام معظم رهبری و حضرت امام این ادبیات را داشته و دارند و خادم ملت بودن را افتخار خود میدانند اما زمانی که در مقابل بزرگترین دشمن حرف میزنیم باید از عناوین رسمی استفاده کنیم.»
"تداوم دروغگوییها و عوامفریبیها"
روزنامه "جمهوریاسلامی" نیز در واکنش به نامه احمدینژاد به اوباما نوشت: «درست است که آقای احمدینژاد این روزها برای مطرحشدن مجدد از هیچ تلاشی فرو گذار نمیکند ولی دعوت رئیسجمهور آمریکا به رعایت حقوق ملت خودش، برای کسی که حقوق بسیاری از مردم ایران را طی ۸ سال مسئولیت ضایع ساخته است، واقعا باعث تعجب است!»
"جمهوریاسلامی" میافزاید: «گویا ایشان فراموش کرده است که چه قدر به این مردم بدهکار میباشد، آیا لازم است به او یادآوری شود که با اتخاذ سیاستهای غلط و گسترش بیسابقه فساد دولتی و عدم پاسخگویی به مطالب بیشمار، کشور را تا لبه پرتگاه سقوط پیش برد و در پایان با یک کارنامه تاریک و پروندههای متعدد و جفای به مردم کنار رفت؟ و عملکرد هرجومرجطلبانه در عرصه سیاست خارجی چگونه سایه سیاه انزوای جهانی و دشمن تراشیهای بیهوده را حاکم ساخت.»
به اعتقاد این روزنامه، نامهنگاری تبلیغاتی احمدینژاد و رسانهای کردن آن "به هر مقصودی که صورت گرفته باشد، ادامه همان سیاست دروغ و عوامفریبی و عبور از خطوط قرمز نظام و به خطرانداختن منافع مردم ایران است و باید برای این اقدام خودسرانه مورد پیگرد قرار گیرد".
"دلباخته رابطه با آمریکا"
وبسایت خبری "انتخاب" که از منتقدان احمدینژاد است در یادداشت ویژهای انگیزههای رئیس جمهور سابق از نگارش این نامه را مورد توجه قرار داده است.
بیشتر بخوانید: دلواپسی احمدی نژاد برای اوباما!
انتخاب نوشته است، احمدینژاد حدس میزند که تلاشهای روحانی برای رفع توقیف داراییهای ایران میتواند به ثمر برسد و اوباما نیز قصد دارد در اواخر دوره ریاست جمهوری، حرکتی دیگر در جهت تقویت روابط انجام دهد. از این رو خواسته تا هرچه زودتر خودش را به ماجرای این بازگشت احتمالی این پولها سنجاق کند و در صورتی که این اتفاق بیفتد آن را به عنوان یکی از دستاوردهای نامهاش به اوباما تلقی کند.
وبسایت "انتخاب" انگیزه دیگر نامه احمدینژاد به اوباما را علاقه او به رابطه با آمریکا دانسته است. انتخاب نوشته: «به خوبی میدانیم که احمدینژاد خصوصا در اواخر دوران ریاست جمهوری تمایل شدیدی به ارتباط با آمریکا داشت. حتی در آخرین سفرش به نیویورک رسما اعلام کرد که حاضر به گفتوگوست اما با این حال همانطور که نامههای او به جورج دبلیو بوش و اوباما بیپاسخ مانده بود، این درخواست نیز با بیاعتنایی و بیتوجهی اوباما روبهرو شد.»
انتخاب میگوید: «احمدینژاد همواره در مجامع عمومی ژستهای استکبارستیزانه میگرفت، اما این نامه نشان داد که او به شدت علاقهمند به برقراری رابطه با آمریکاست.»