به گزارش راستین آنلاین سهیل دلشاد متخصص زبان های باستان و مشاور حوزه کتیبه شناسی پایگاه تخت جمشید نیز در همین باره اعلام نمودند: نسخۀ فارسی باستان این کتیبه در چهارم بهمن ماه 1345 در فاصلۀ 1700 متری شمال صفۀ تخت جمشید در کنار جاده کشف گردید و توسط شادروان بدالزمان قریب استاد وقت رشتۀ زبان‌های باستانی دانشگاه شیراز مطالعه و منتشر شد. این متخصص زبان های باستانی افزود: بخش بزرگی از متن این کتیبه در حقیقت یک نسخه از کتیبۀ داریوش نخست بر روی آرامگاه وی در نقش رستم (در دو طرف ورودی آرامگاه) است و قطعاتی از این کتیبه در دوران کاوش‌های هرتسفلد در محوطۀ موسوم به فرته‌داران کشف گردیده بود.
وی ادامه دارد: یکی از نخستین کتیبه‌های هخامنشی که توسط پژوهشگران ایرانی مطالعه و منتشر گردید نسخۀ فارسی باستان کتیبۀ مذکور بود و اکنون نیز پس از حدود 55 سال، قطعۀ حاوی نسخۀ عیلامی این کتیبه نیز برای نخستین بار توسط پژوهشگران ایرانی منتشر می‌گردد.
دلشاد گفت: وجود تعداد بالا و متنوعی از قطعات حاوی خط میخی از دوران هخامنشی و پیشا هخامنشی در مخزن موزۀ تخت جمشید و همچنین وجود کتیبه‌های متنوع از دوران هخامنشی تا معاصر در سرتاسر محوطه‌های تخت جمشید و نقش رستم، این مجموعه را تبدیل به یکی از غنی‌ترین مجموعه‌های دنیا از نقطه نظر کتیبه‌شناسی نموده است.
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید هم در پایان اعلام نمود: مرکز پژوهش‌های کتیبه‌شناسی پایگاه میراث جهانی تخت جمشید که به منظور مستندنگاری و بررسی مجدد این آثار تشکیل شده است، با همکاری دیگر کارشناسان در تلاش است به زودی بخش بزرگی از این میراث زبانی را (بویژه کتیبه‌ها و الواح میخی) آمادۀ انتشار نماید.
شایان ذکر است مقالۀ منتشر شده در رابطه با این قطعه سنگ از طریق پیوند زیر قابل دسترسی است:
http://www.achemenet.com/pdf/arta/ARTA_2022_001.pdf