به گزارش راستین آنلاین دیشب در چهارمین شبِ از پخش فیلم های جشنواره توانستم به تماشای دو فیلمِ "دسته دختران" که به کارگردانی منیر قیدی و "۲۸۸۸" به کارگردانی مشترکِ کیوان علیمحمدی و علی اکبر حیدری بود بروم و در پایان این فیلم های گفت و گویی با مردم داشته باشم.
از فیلم "دسته ی دختران" که ساعت ۱۸:۳۰ نمایشش آغاز شد، شروع میکنم.
فیلم دسته دختران فیلمی ایرانی به کارگردانی منیر قیدی و نویسندگی مشترکِ ابراهیم امینی و میلاد اکبرنژاد، تهیه کنندگیِ محمدرضا منصوری و با بازیِ نیکی کریمی، پانته‌آ پناهی‌ها، فرشته حسینی، هُدی زین‌العابدین، حسین سلیمانی، صدف عسکری، محمد صدیقی‌مهر، یاسین مسعودی و مهدی حسینی‌نیا و محصول سال ۱۳۹۹ است، فیلمی که با پروداکشن بسیار و طبیعتا صرفِ هزینه های زیاد به موضوعِ حضور زنان در جنگ پرداخته است.
در خلاصه ی این اثر چنین آمده است: این فیلم راوی مقاومت و ایثار زنان در روزهای پُرتلاطمِ ابتدایی جنگ است و با بازسازی تصاویر زنده و مستند از نبرد خانه به خانه خرمشهر، اولین تصویر سینمایی با نگاه زنانه از آن مقاومت را خلق کرده است.
پس از نمایش این فیلم که با اقبالِ نسبتا خوبی هم از جانب مخاطبان روبرو شد، به گپ و گفتی با برخی مخاطبان فیلم پرداخته و نظرات آن ها را جویا شدم.
تعدادی از همشهریان شیرازی در گفت و گو با خبرنگار راستین آنلاین در خصوص این فیلم از عدمِ خط منسجم قصه گلایه کرده و معتقد بودند با فیلم همراه نشدیم و تعدادی گفتند بازی ها و لهجه ها چندان چنگی به دل نمیزند .
همچنین عده ای از گریم بازیگران ناراضی بوده و برخی بیان کردند فیلمِ بسیار پُر صدا و متلاطمی بود و جای صحنه های سکوت در فیلم خالی بود.
با این حال تعدادی از مخاطبان نظر مثبتی نسبت به فیلم داشته و از ایده ی فیلم، جلوه های ویژه، طراحی صحنه، فیلمبرداری و موضوع فیلم تعریف و تمجید کردند.
و این در حالی بود که در سانس بعدی سینما ،فیلمی با عنوانِ ۲۸۸۸ ساخته ی مشترکِ کیوان علیمحمدی و علی اکبر حیدری که با مشارکتِ معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری شیراز در بخش سرمایه گذاری همراه بود آغاز شد .
فیلمی متفاوت با صدا پیشگی و بازیِ امین حیایی، کامبیز دیرباز، سام درخشانی، احمد مهران فر، کوروش تهامی، حمیدرضا پگاه، شیرین اسماعیلی، حامد کمیلی، نرگس محمدی، هادی حجازی فر، سیاوش مفیدی، مرتضی اسماعیل کاشی، ساناز مصباح، علی اوجی، رضا داوود وندی، شیوا فلاحی و عادله گرشاسبی
در خلاصه ی این فیلم چنین آمده است: در قسمتی از خلاصه این اثر آمده که بیژن افسر کنترل شکاری در اتاق تاریک عملیات، در انتظار بازگشت عباس دوران و محمود اسکندری دو خلبان هواپیماهای اف ۴ است که برای حمله و بمباران به بغداد حمله کرده‌اند. برای لو نرفتن عملیات بیژن باید سکوت رادیویی را حفظ کند. مدت زمان زیادی از زمان پیش‌بینی شده عملیات گذشته که صدای اسکندری را می‌شنود: بیژن ما برگشتیم، مدد کن. بیژن دست می‌گذارد روی گوشی:هر دوتان سالمید؟ اسکندری: عباس بعدا برمیگرده.
پس از اتمام نمایش این فیلم هم به مصاحبه با تعدادی از مخاطبان و اهالی سینمای فعال در شهر شیراز پرداختم.
عموم مخاطبان معتقد بودند: هیچ عاملی در فیلم وجود ندارد که باعث کشش مخاطب به تماشای ادامه فیلم شود و عنصری در فیلم پیدا نمی‌شود که باعث جذابیت آن گردد و از ریتم کند فیلم به شدت خسته شدیم. همچنین شخصیت پردازی در فیلم واقعا در جای صفر قرار داشت و ما با هیچ یک از این شخصیت‌ها ارتباطی نگرفتیم.
برخی معتقد بودند فیلم ساز مثلِ فیلم های قبلی خودش، اثری شخصی ساخته و بی شک مورد اقبالِ مخاطب در زمان اکران قرار نمیگیرد.
در عینِ حال تعداد محدودی از مخاطبان از این فیلم تمجید کرده و نظرات مثبتی نسبت به فیلم داشتند.
در ادامه صحبت هایش که با مردم داشتم محمد ناصریراد مستندساز شیرازی درباره این فیلم گفت: فیلمبرداری اثر، نورپردازی و قاب بندی های مرتضی پورصمدی در این فیلم بسیار سینماتیک و مناسب بود.
همچنین فیلمساز سعی کرده بود کما فی السابق این کار را به سبک نوینی انجام دهد ، از نورپردازی‌های خاصی استفاده کند و تدوین خاصی در فیلم به کار ببرد که ما را با روایت پارامتریک و غیرِ خطیِ خود دائما به گذشته و حال و آینده پرتاب میکند.
سبک خاص کارگردان در جای جایِ فیلم دیده می‌شود اما طبیعتا این سبک های آلترناتیو، سبکی نیست که مورد پسندِ همگان قرار گیرد.
شایان ذکر است نمایش فیلم ها در بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر استان فارس، تا جمعه ۲۲ بهمن ماه در سه مجموعه سینمایی هنر شهر آفتاب، گلستان و سینما سعدی در شهر شیراز در سانس های مختلف، ادامه خواهد داشت