واقعیت آن است که در عصر کنونی با شتاب روز آمد علم و فناوری مشکلات و پیچیدگی های مدیریت بر سازمان ها، اتکای بیش از پیش به علوم و اصول روابط عمومی را برای یافتن راه های برون رفت از مسایل اجتناب ناپذیر کرده است و در واقع انتظار از روابط عمومی برنامه ریزی، تصمیم سازی، تصمیم گیری و ارایه راه حل است که البته این انتظار به خوبی مورد توجه یک مدیر هوشمند قرار می گیرد.
تردیدی نیست که ایفای چنین نقش ارزنده ای توسط روابط عمومی ها و دستیابی به چنین جایگاه فاخری، مستلزم فراهم کردن ساز و کار های کلان از یک سو و ایجاد اعتماد از سوی دیگری است.
روابط عمومی ها باید دو سویه کار کنند یعنی هم مشکلات و مسائل مسوولان و هم مشکلات مردم را انعکاس دهند.يك مدیر روابط عمومی خوب مستلزم آشنایی با علم روابط عمومی و همچنین آشنایی با واقعیت جامعه است تا این علم با توجه به جامعه و فرهنگ ما بومی سازی شود.
برنامه ریزی، سازماندهی و نحوه به کار گیری از امکانات بالقوه سازمان ها، هماهنگی، گزارش دهی، ایجاد انگیزه، ارتباط با رسانه های گروهی، تاثیرگذاری در روند توسعه، ورود صحیح به حوزه عمومی جامعه و ... از جمله وظایف روابط عمومی ها است و همه می دانند که یک مدیر روابط عمومی خوب باید بتواند بین 4 گروه مدیران، کارکنان، گروه های مرتبط و مردم ارتباطی سازنده برقرار کند. در حال حاضر اغلب ادرات، سازمان ها، نهاد ها و حتی شرکت ها بخش خصوصی هم مسوول روابط عمومی دارند اما نکته اینجاست که این مسوولین روابط عمومی به چه کارهایی مشغولند.
در تقسیم بندی فعالیت های روابط عمومی متخصیصن این رشته معتقدند که 10 تا 20 درصد فعالیت های روابط عمومی باید به خدمات مدیریتی، 20 تا 40 درصد به کارهای روزمره و 40 تا 70 درصد که بیشترین میزان را به خود اختصاص داده، باید به کارهای برنامه ای پرداخته شود
اما از آنجایی که کارهای برنامه ای و در مجموع برنامه ریزي به معناي واقعي وجود ندارد، کارشناسان این رشته فعالیت های روابط عمومی در ایران را تنها به دو گروه، یعنی خدمات مدیریتی 50 درصد و کارهای متفرقه و غیر حرفه ای 50 درصد تقسیم کرده اند.
پس مي طلبد تمام هم و غم خود را بر اين نكته تمركز كنيم كه روابط عمومي بسازيم كه در شان و منزلت روابط عمومي باشد.
*حمید کریمی /مدير كل روابط عمومي دانشگاه آزاد اسلامي استان فارس و واحد شيراز