منابع آب و خاک استان فارس خصوصا دشت حاصلخیز شیراز به بهانه فضای سبز توسط شهرداری به هدر می رود. 40 سال است که آب سد دروزن به شیراز سرازیر شده و توسط شهرداری به کاشت علف هرز به نام چمن کاری - کاشت درختان بی ثمر می رسد .
آب سد دروزن از مصرف کشت مواد غذایی دریغ شده تا در شیراز به هدر رود.
کشاورزان گرسنه و بیکار از روستا به شیراز آمده مشغول آب دادن به علف هرز شده اند .
در سال هایی که به رونق و جهش تولید نام گذاری شده شیراز به بزرگترین مرکز تولید گوز کلاغک ( میوه سرو و کاج ) تبدیل شده است .
هر چند ماهی یک بار هم نهال بی ثمر که کاشته شده از جا در می آورند و جابه جا می کنند - این هم طرح اشتغال زایی شهرداری شیراز است. (خوش بینانه قضاوت کردیم بجای دزدی و اختلاس ).
آیا عقلای قوم به فکر نرفته اند که دریای آب زیر زمینی دشت شیراز چگونه توسط قطار شهری و فاضلاب شهری برای دل خوش شدن بانک جهانی و صندوق بین المللی پول چکونه به نابودی رفت.
40 سال است که آب های اضافی دشت شیراز برای کشت و کشاورزی به دشت سروستان نرسید. !!!
چون بانک جهانی و صندوق .... اجازه نداد.
اداره کشاورزی که نام جهاد را هم یدک می کشد چه می گوید ؟.....
سکوت مرگباری مدیریت آب و خاک استان را فراگرفته است.
امید است که مدیران سالم استان بیدار شوند ان شاءالله