هاوکینگ به شبکه جهانی بی‌بی‌سی گفته است، موجودیت بشر می‌تواند در ۱۰۰ سال آینده با خطرات جدی مواجه شود، به همین دلیل هم انسان‌ها بایستی به‌زودی به فکر نقل مکان به سیاره‌های بیگانه باشند.
امکان زندگی در منظومه‌های دیگر
این نخستین بار نیست که هاوکینگ پیشنهاد کوچ انسان‌ها به زیستگاهی دیگر در فضا را می‌دهد. او نوامبر سال گذشته میلادی (۲۰۱۶) پیش‌بینی کرده بود که زمین هزار سال بعد دیگر قابل سکونت نخواهد بود. سرشناس‌ترین کیهان‌شناس جهان اینک از صد سال دیگر سخن می‌گوید.
اما به کجا باید رفت؟ هاوکینگ نوامبر گذشته پیشنهاد ساخت جوامع خودکفا بر مریخ را داده بود. اما دهه‌ها طول می‌کشد تا نخستین نقل مکان امکان‌پذیر شود. گرچه سازمان‌های فضایی همچون ناسا مدت‌هاست مریخ را هدف مأموریت‌های با سرنشین خود قرار داده‌اند، اما هنوز هم برنامه مشخصی برای این امر وجود ندارد.
کیهان‌شناس بریتانیایی اما فراتر از منظومه خورشیدی ما فکر می‌کند. او از برنامه شلیک نانوفضاپیماها با کمک نیروی محرکه لیزری به ستارگانی با فاصله سال‌های نوری دور از زمین حمایت می‌کند.
سفری ۳۰ هزار ساله، تنها در ۲۰ سال
پروژه موسوم به Breakthrough Initiatives با سرمایه‌گذاری یوری میلنر، میلیاردر روس، نخستین منظومه پس از منظومه شمسی ما، آلفا قنطورس را به عنوان هدف خود برگزیده است.
این منظومه ۳/ ۴ سال نوری از زمین فاصله دارد. سفر یک کاوشگر از زمین به این منظومه با فناوری‌های موجود ۳۰ هزار سال طول می‌کشد. اما فضاپیماهای کوچک مورد نظر هاوکینگ قرار است همین فاصله را با کمک نیروی محرک لیزری تنها در ۲۰ سال بپیمایند.
اشعه لیزری فضاپیمای کوچکِ مسلح به بادبانی عظیم را هدف قرار داده و به سرعت آن شتاب می‌بخشد.
تا زمانی که چنین کاری بخواهد در مورد کاوشگر‌های فوق سبک انجام گیرد، توان کوتاه‌مدتی برابر با حدود ۵۰ نیروگاه اتمی مورد نیاز است. اما چنانچه بخواهیم به همین شکل فضاپیماهای با سرنشین را به حرکت در آوریم، به هزاران نیروگاه مولد انرژی نیاز داریم.
کسی چه می‌داند، شاید هم دانشمندان روزی تکنیک‌های کاملا متفاوتی برای ایجاد نیروهای محرکه بیافرینند که بشریت بتواند به کمک آنها به سفرهای میان‌ستاره‌ای بپردازد.