یک سفرهماهی کوچک رباتیک امید به تولید نسل تازه‌ای از ربات‌ها را بالا برده است، ربات‌های بیولوژیک.
این ربات ۱۶ میلی‌متری جنسی از طلا، مواد مصنوعی و سلول‌های قلب موش دارد و در ساخت آن از سفرهماهی الگوبرداری شده است. او مانند الگوی خود حرکت می‌کند و با استفاده از باله‌های سفره‌سان خود پیش می‌رود.
تیم تحقیقاتی دانشگاه هاروارد در دانشگاه کمبریج به سرپرستی سانگ ـ جین پارک در گزارشی که در هفته‌نامه ساینس به چاپ رسیده می‌نویسد، این سفرهماهی مصنوعی از اسکلتی از طلا برخوردار است که درون غلافی از ماده‌ای الاستیک قرار دارد و با نور به حرکت در می‌آید.
بدنه فوقانی این ربات با لایه‌ای از حدود ۲۰۰ هزار سلول قلبی موش پوشیده شده است. در این سلول‌ها تغییراتی ژنتیکی انجام شده تا به محض مواجهه با نور منقبض شوند.
انقباض موجب می‌شود که باله‌های ربات حرکتی موج‌وار به پایین پیدا کنند. حرکت مجدد به بالا به صورت خودکار انجام می‌شود. انرژی این کار را اسکلت ربات تأمین می‌کند.
اما این سفرهماهی رباتیک تنها میتواند در محلولی مغذی شنا کند که سلول‌های قلبی را زنده نگه می‌دارد.
پژوهشگران با سیگنال‌های متفاوت باله‌های چپ و راست را به صورت مجزا به حرکت درمی‌آورند و ربات را هدایت می‌کنند. با این روش این سفرهماهی رباتیک سرعتی معادل یک و نیم میلی‌‌متر در ثانیه پیدا کرده و میتواند موانع را به ظرافت دور بزند.
این سفرهماهی کوچک نتیجه تحقیقات در زمینه ربات‌های نرم و منطعف است که هنوز در حوزه علم رباتیک رشته‌ای نوپاست. دانشمندان می‌کوشند، در این عرصه بر پایه الگوهای بیولوژیک یا زیستی مواد نرم و سخت را با یکدیگر ترکیب کنند.
به‌تازگی دانشمندان تیم تحقیقاتی نیکلاس و. بارتلت از دانشگاه هاروارد در بوستون رباتی ارائه کرده‌اند که میتواند بپرد و ساخت آن مشابه این سفرهماهی مصنوعی است. او میتواند به طور مستقل حرکت کند و به صورت عمودی یا جانبی بپرد و سپس فرود آید.