شفیعی هم پرکشید/بوکس آبادان عزادارشد

در آن سالها که رشته بوکس در آبادان مورد توجه بود و چهره های زیادی گل کردند نبی پولادی مربی استعداد یاب بوکس آبادان به پرویز پلو زاده و مرحوم حسن  باشی   گفت این نوجوان را می بینی او یک استعداد کم نظیر است .

ترکیبی از عمویش عزیز و نشاط نوجوانی و ابتکار . پلو زاده کمی مکث کرد و گفت: این نوجوان آینده بسیار خوبی خواهد داشت .
وقتی از نوجوانی با آن اندام تنومند توسط عمویش با فنون ورموز بوکس آشناشدخیلی زود استعداد خود را نشان داد .

عزیز شفیعی عموی قهرمان اوکه بارها در رینگ افتخار آفریده بود  به دوستان نزدیکش گفته بود به آینده  برادر زاده اش خیلی امیدوار است. 

او خیلی زود میتواند پله های ترقی را در رینگ بوکس طی کند و چنین هم شد . اکبر شفیعی متولد ۱۳۳۱  از ۱۷ سالگی  تمرینات بوکس رادر سالن تربیت بدنی آبادان  ابتدا زیر نظر نبی پولادی  آغاز کرد و پس از آن زیر نظر مرحوم  حسن باشی دیگر مربی زحمتکش آبادانی  ادامه داد .
شفیعی  پس از مدت شش ماه تمرینات مداوم در بوکس به  چهره ای آینده دار تبدیل شد . هیچ کس باور نمیکرد که اکبر علاوه بر توجه به تمرینات مربیان و انجام دقیق آن تمرینات خود نیز مبتکر تمرینات جدیدی در بوکس  باشد .
اکبرشفیعی از همان نوجوانی در بوکس آبادان و خوزستان  خوش درخشید  و بارها  گردن آویز  قهرمانی را بر  سینه خود دید و چندین بار  به اردوی تیم ملی دعوت شد .
 او علی رغم شایستگی های بسیار به دلیل برخی سلایق  و 
اعمال نفوذ ها و تبعیض ها   از همراهی تیم ملی در مسابقات آسیایی محروم میشد . وقتی به خدمت مقدس سربازی اعزام شد در آنجا هم به تمرینات ادامه داد و پس از پایان خدمت توسط زنده یاد آقا واقف همان مردی که بسیاری از ورزشکاران نخبه ابادان را به استخدام شرکت نفت  ابادان در آورد درپالایشگاه  آبادان  استخدام شد .
 زنده یاد ابوالقاسم شهبازی و مرتضی شهبازی که با اکبر شفیعی دوستی ورفاقت دیرینه داشتند بارها درباره خصوصیات اخلاقی مطلوب این قهرمان بوکس خوزستان سخن می گفتند. مرحوم  ابوالقاسم شهبازی میگفت به اندام تنومند این بوکسور بالا بلند زیاد نگاه نکن او از هر نوع خشونتی بیزار است . 
 او قلبی مهربان و نگاهی انسانی دارد . اکبر از عاشقان   آبادان و شیفته مردم خوزستان و جنوب است ". 
 محمد فخرالی مربی بوکس آبادانی ساکن بوشهر که از  دوستان نزدیک شفیعی  است  ضمن تایید این نظرات از اکبر شفیعی به عنوان بوکسوری مبتکر و تکنیکی یاد کرد و گفت اکبر شفیعی چهره ای دوست داشتنی و انسانی مهربان در رشته بوکس و محیط کار و زندگی بود  ".  
می گویند تعلق حس ارزشمند و سرمایه ای است که آدمی در گذر از رنجها و حرمانها و تلاشها  ذره ذره بدست میاورد و به عنوان عنصری هویت ساز در ژرفای وجودش با آن به مغازله می نشیند و از آن تشخص و هویت میگیرد . اکبر شفیعی از ورزش بسیار آموخت و با افتادگی خاصی به مردم احترام می گذاشت.
  شفیعی پس از آن جنگ  تحمیلی به شیراز مهاجرت کرد واز چند سال پیش  به بیماری قند مبتلا شد . او سالها با این بیماری دست و پنجه نرم کرد و ذره ذره آب شد تا سرانجام  در این شهر جان به جان آفرین تسلیم کرد . 
روز دوشنبه  آبادان بایکی دیگر از چهره های ورزشی اش  در شیراز   وداع می کند تا نام دیگری را بر خاطرات آبادان و همه نوستالژی هایش بیافزاید.   خدایش بیامرزاد.
انتهای پیام /  عبدالکاظم دریساوی
3203 کلیک ها  یکشنبه, 02 تیر 1398 13:47
این مورد را ارزیابی کنید
(5 رای‌ها)

نظر دادن

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «راستین آنلاین» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.

بالا