فاصله طبقانی حجره داران این محدوده با زندگی او از زمین تا آسمان است.
اما «محمد»جوراب فروش چند سالی است که محبوب کاسبان این منطقه از شیراز است.
او در کنار کاسبی روزانه اش ،حواسش به اموال مغازه داران هم هست.
به قول یکی از کاسبان هوای موتور و دوچرخه هایشان را هم دارد.
براساس آنچه «محمد»پیش از این به کاسبان محدوده مسجد وکیل گفته بود،یازده مهرماه سالروز تولدش بوده است.
تولدی که هیچ گاه در این چند سال او درآن رنگ و بویی از جشن را ازآن ندیده است.
اماشامگاه 11 مهرماه سال 98 برای «محمد» سالروز تولدی متفاوت شد.
کاسبان خیابان شهیدطالقانی یکی از آرزوهای اورا که داشتن ماشین شارژی است،از رویا به واقعیت تبدیل کردند.
جشن کوچکی برای او ترتیب دادند و کافه دار آن منطقه برای کودک جوراب فروش کیک تولدی تدارک دید.
شب جمعه معمولا محدوده زندیه شلوغ است.عابرین با دیدن جشن کوچک «محمد»هرکدام برای او هدیه از مغازه های اطراف تهیه کردند.
بعضی از شهروندان هم ترجیح دادن به رسمی که چند سالی است در شیراز باب شده پول به او هدیه دهند.با این استدلال که با پول نقد هرچه دوست دارد می تواند خرید کند.
اما داستان شیرین تولد «محمد»آنجا به نقطه اوج خودش رسید که حامد فقیه ،خواننده شیرازی به صورت اتفاقی از آن منطقه عبور می کرد.
«حامد» در شادی «محمد»شریک شد.فشفشه ها و کلاه رنگی های جشن تولد کودک جوراب فروش را این خواننده شیرازی تهیه کرد تا نشان دهد « این جان که اگر چِش تو چِشای هیکی بودوزی ساز دِلشو می‌شنُفی از جِلِنگ جِلِنگِش»
شامگاه 5 شنبه 11 مهر،خیابان شهید طالقانی شیراز تابلو وویترینی از مهربانی مردم شیراز بود.
ویترینی که نیازی به تشکیل سازمان و اداره ای خاص نداشت.
اتفاقی که تحسین تعدادی ازگردشگران خارجی را نیز به دنبال داشت.
شامگاه 5 شنبه 11 مهر،تبلور مهر و نوعدوستی مردمی بود که تاریخ در مقابل مهربانی هایشان بارها و بارها قیام کرده و سر تعظیم فروآورده است.
اتفاق دیروز خیابان شهید طالقانی شیراز،نشان داد که می شود شیراز را آنطور که هست به جهان معرفی کرد،بدون ساز و کرنا. بدون کاغد بازی های بی خودی! می شود مهربان بود ساده وبی آلایش درست مثل مردم شیراز!
کافی است به این مردم فرصت داد.فرصت داد خود خودشان باشند.مثل کاسبان خیابان شهید طالقانی !
