گرچه حیدراسکندرپور درهشتادوهشتمین جلسه علنی شورای اسلامی شهر شیراز درصحبت هایش به نوعی به تذکرات برخی از اعضای این شورا پاسخ داد،اما دست روی نکته ای گذاشت که به نظر می رسد افکار عمومی بایدحساسیت بیشتری نسبت به آن به خرج دهند.
شهردار شیراز ضمن اشاره به اینکه در سال ۹۷، ۳هزار ۱۳۶ متر مربع از باغات تغییر کاربری یافته اند، افزود: در سال ۹۰ بیش از ۵۶ هزار متر مربع، در سال ۹۱ بیش از ۲۵ هزار متر مربع، در سال ۹۲ بیش از ۲۷ هزار متر مربع، در سال ۹۳ حدود ۱۸ هزار متر مربع، در سال ۹۴ بیش از ۱۷ هزار متر مربع، در سال ۹۵ متاسفانه ۵۷ هزار و ۸۹۶ متر مربع و در سال ۹۶ بیش از ۳۱ هزار متر مربع از مجموعه باغات قصردشت تغییر کاربری یافته اند.
آماری که اسکندر پوراز میزان تغییر کاربری باغات شهر شیراز ارائه داد،آماری بسیار نگران کننده است.
در طول 7 سال بیش از حدود 201هزار مترمربع از باغاتی که ریه شهر شیراز محسوب می شوند،با تغییر کاربری یا به اماکن تجاری تبدیل شده اند و یا درختان آن جای خود را به آپارتمان هایی داده اند که این روزها بلای جان هوای پاک شهر شیراز شده اند.
اگر حتی صحبت های شهردارکنونی شیراز درخصوص جذب شبه انگیزوعجیب نیرو بین سالهای 89 تا 96 را نیز نادیده و ناشنیده فرض کنیم ،بازهم این سئوال مطرح می شود که چه کسی و یا چه کسانی مسئولیت چنین اقدامی را علیه شهر و باغات آن برعهده می گیرند؟
در حالیکه متخصصان حوزه شهر سازی معتقدند ،معماری و شهرسازی ایران جولانگاه حضور باغ به سبك و سیاق خاص خود و پدیدآورنده الگوهای بی نظیر پیوند، درهم تنیدگی و یگانگی باغ ، معماری و شهر است، پیوندی كه تاثیرات ساختاری و شكلی را از یك سو، جنبه‌های معنوی ، مفهومی و روانی را از سوی دیگر و همچنین نیازهای زیست محیطی و حیاتی مردمان و زیستگاه آنان را پدید می‌آورد،باید منتظر ماند و دید که آیا این حرف های اسکندر پور می تواند زمینه باز شدن یک پرونده جدید علیه مدیران شهرداری در دورانی که شهردارکنونی شیراز به آن اشاره کرده باشد یاخیر؟