حیدر اسکندرپور در دیدار با نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه شیراز که به اتفاق جمعی از معاونان شهرداری صورت گرفت، رویداد و اقتصاد رویداد را یکی از ظرفیت‌های مهم برشمرد که در کشور، فارس و شیراز نسبت به آن غفلت شده و افزود: امروزه در شهرهای بزرگ دنیا، اقتصاد رویداد محور شرایط اقتصادی شهرها و مدیریت شهری را بهبود بخشیده است. به عنوان مثال برگزاری جشنواره های بین المللی فیلم در بسیاری از شهرهای بزرگ جهان از یک سو منجر به خلق فرصت های گردشگری و از سوی دیگر انتفاع اقتصادی شده است.
شهردار شیراز با اشاره به پتانسیل‌های مذهبی، فرهنگی، هنری و تاریخی شیراز، تاکید کرد: باید رویدادهای ملی و بین المللی متناسب با داشته‌ها و دیدگاه‌های فرهنگی، مذهبی و اجتماعی، تعریف کرد و از محل این رویدادها، اقتصاد شهری را دگرگون ساخت.
وی با بیان اینکه حرکت شهرداری به سمت تعریف و کسب درآمدهای پایدار از الزامات محسوب می‌شود، تاکید کرد که نوسانات ارزی بر روند اجرای پروژه‌ها و فعالیت‌های شهرداری پروژه‌های بزرگ شهرداری نظیر مترو، تاثیرگذار بوده و هزینه‌ها را افزایش داده است.
اسکندرپور با بیان اینکه بودجه شهرداری شیراز امسال 3 هزار و 200 میلیارد تومان پیش‌بینی شده است، اظهار کرد: تحقق بودجه بر مبنای صدور پروانه های ساختمانی و رونق ساخت و ساز تدوین شده که با توجه به رکود فراگیر در کل کشور این امر بسیار دشوار است.
وی با اشاره به اینکه حدود 40 درصد از جمعیت فارس در شیراز زندگی می‌کنند، موفقیت شهرداری را در ارائه خدمات مطلوب به شهر شیراز، موفقیت کل استان دانست و گفت: هم اکنون شیراز علاوه بر چالش‌های اقتصادی و درآمدی، با پدیده مهاجرت و حاشیه‌نشینی نیز دست به گریبان است. امروز شیراز حدود 300 هزار نفر حاشیه نشین دارد که این میزان با شیب تندی در حال افزایش است. از آنجا که مهم ترین پیامد حاشیه‌نشینی، افزایش آسیب های اجتماعی است؛ بازتولید نظام محله ای برای کاهش آسیب ها و ارتقای سطح فرهنگی محلات شهری در دستور کار شهرداری قرار دارد.
اسکندرپور تاکید کرد: برای مواجهه با پدیده حاشیه‌نشینی و کاهش آسیب‌های ناشی از آن، باید تعامل مناسبی بین مجموعه‌ها و اداره‌ها و نهادهای دیگر متولی مباحث فرهنگی و اجتماعی و شهرداری شیراز ایجاد شود.
شهردار شیراز در بخش دیگری از سخنانش بافت تاریخی را چالش دیگر شهر شیراز دانست و گفت: هم اکنون دو دیدگاه در مورد بافت تاریخی شیراز موجود است. یک دیدگاه مبتنی بر اهمیت حفظ بافت تاریخی به عنوان یک ثروت و دیدگاه دیگر مبتنی بر فرسوده بودن بافت و لزوم تخریب آن استوار شده است. تقابل بین این دو دیدگاه عاملی مهم در بروز و تداوم چالش‌ها بر سر بافت تاریخی شیراز است.
اسکندرپور با بیان اینکه معتقدیم بافت تاریخی یک ثروت کلان برای شهر شیراز محسوب می شود، عنوان کرد: بسیاری از شهرهای دنیا شیراز را به عنوان شهری تاریخی و گردشگرپذیر می شناسند که با توجه به ظرفیت های مذهبی و فرهنگی این شهر می تواند یک فرصت بی بدیل تلقی شود که زمینه اشتغال و تحول در اقتصاد شهری را نیز فراهم کند.