باغ‌هایی که در چند سال اخیر گاه از بی‌آبی یکی‌یکی می‌میرند و گاهی آتش ابزار سوداگرانی می‌شود که به جیب خای خود بیش از مصلحت شهر می‌اندیشند.
اما سربرآرودن آسمان دل‌خراش‌هایی! از جنس آهن و بتن نیز یکی دیگر از اتفاقاتی است که سرنوشت این باغ‌ها رادرچند سال اخیر به سم یک سمفونی حزن‌انگیز سوق داده است.
سمفونی که به کمک تکنولوژی نقشه‌های هوایی آنلاین می‌توان میزان غم‌بار بودن آن را درک کرد.
آینده فروشی شهردار قبل
اما در شرایطی که بسیاری از مردم شیراز در سوگ 3500 هکتار باغ رؤیایی که شهر شیراز خیلی زود با بیش از 1500 هکتار آن خداحافظی کرده است زانوی غم بغل گرفته‌اند و با اندوه از گذشته‌ای نه‌چندان دور عجین شده با طراوت حاصل از درختان چندین ده‌ساله این باغات سخن می‌گویند، تبدیل باغ فدک به یک هتل 46 طبقه در بلوار شهید چمران این سوگ را صدچندان کرده است.
در شرایطی که منتقدین شورا و شهردار کنونی با زیرکی قصد دارند توپ این هتل‌سازی را به زمین معاصرین شوت کنند، دو تن از اعضای شورای شهر تصمیم به تبدیل این باغ بزرگ و زیبا را به هتل حاصل سیاست‌های حاکم بر دوره قبل شهرداری می‌دانند.
مهدی حاجتی و سولماز دهقانی در صفحات شخصی خود در فضای مجازی با انتقاد از این انتقاد از این اتفاق، تصمیم به تبدیل باغ فدک به هتل را مربوط به دوران شهردار بودن علیرضا پاک‌فطرت عنوان کرده‌اند.
حاجتی در صفحه شخصی خود در این خصوص این‌چنین نوشته است: (شهردار سابق آقای پاک‌فطرت، مجوز ساخت یک هتل 46 طبقه را صادر شهرداری به ازای آن، همان زمان 85 میلیارد تومان دریافت کرده است. هیچ مسئولیتی در این خصوص متوجه شهردار فعلی نیست و این شهردار سابق بوده که آینده فروشی و سرنوشت فروشی کرده است.)
85 میلیارد تومان تقریباً به میزان حقوق 2 ماه کل کارکنان شهرداری شیراز محسوب می‌شود؛ یعنی اگر حاجتی و دهقانی درست گفته باشند شهردار سابق شیراز، بخشی از آینده این شهر را به بهای دو ماه حقوق کارکنانش فروخته است.
اقدامی که اگر صحت داشته باشد نه‌تنها نسل‌های آتی ساکن در شیراز که هیچ عقل سلیمی را نمی‌پذیرد.
بااین‌وجود به نظرمی‌رسد نزدیکان پاک‌فطرت سعی دارند با پاک کرد صورت‌مسئله اسکندرپور را عامل این اتفاق ناگوار معرفی کنند تا یادمان باشد که با چنین داستان‌هایی را از گذشته در ادبیاتمان داشته‌ایم که گنه کرد در بلـــــــــخ آهنگری به شوشتر زدند گردن مسگری!