حیدر عالیشوندی که در دیدار اعضای سازمان عدالت و آزادی منطقه فارس در شیراز با بیان اینکه وظیفۀ تأمین امنیت هر کسی که وارد شیراز می‌شود، بر عهدۀ فرماندار است ادامه داد: دستگاه‌های محدود‌کننده فعالیت احزاب زیر نظر دولت نیستند، اما دولت تدبیر و امید تمام تلاش خود را به کار بسته تا فضای سیاسی پرنشاطی برای شهروندان ایجاد کند.
عالیشوندی شیراز را سرآمد شهرهای بزرگ در فعالیت‌های حزبی و سیاسی برشمرد و افزود: دولت تدبیر و امید در بازسازی فضای فعالیت آزادانه سیاسی به‌رغم وجود بسیاری از محدودیت‌های ایجاد شده، نمرۀ قبولی می‌گیرد.
وی با تأکید بر لزوم شفاف‌سازی در فعالیت های سیاسی ابراز کرد: برای اجرای کامل قانون احزاب، محدودیت‌هایی وجود دارد که به فرمانداری و دولت برنمی‌گردد و باید در نوع رفتار احزاب و نیز دستگاه‌های نظارتی غیر وابسته به دولت، این اشکالات را جستجو کرد.
وی با بیان اینکه کار تشکیلاتی هزینه دارد، بر ضرورت گسترش فعالیت احزاب در شیراز تأکید کرد و گفت: با اقدامات انجام‌شده هم‌اکنون در زمینه فعالیت احزاب از حداقل‌ها عبور کردیم و به میانه‌های راه رسیده‌ایم.
رئیس شورای تأمین شهرستان شیراز ابراز کرد: در برخی موارد، به‌جهت حفظ امنیتِ فعالیت احزاب ورود می‌کنیم و قصد تقابل با احزاب و دخالت در امور داخلی آنها را نداریم.
در ابتدای این دیدار، رئیس منطقه فارس و معاون سیاسی دبیرکل سازمان عدالت و آزادی خواستار توجه جدی مدیران سیاسی و امنیتی استان به قانون احزاب و آیین‌نامه‌های اجرایی این قانون شد و گفت: همچنان که توقع داریم احزاب در ذیل نظارت وازرت کشور بر اساس یک متن مکتوب به عنوان قانون احزاب فعالیت کنند، فرمانداری هم باید از قانون احزاب تخطی نکند و انتظار داریم شیوه نظارت و دخالت دولت در امور احزاب هم مطابق با قانون احزاب باشد.
مسعود رهبری ابراز کرد: احساس می‌شود گاهی قوانین ناننوشته‌ای درخصوص احزاب اعمال می‌شود و محدودیت‌هایی برای آنها ایجاد می‌گردد که در متن قانون احزاب مندرج نیست و از سلیقۀ برخی افراد و نهادها ناشی می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: در قانون احزاب، از تمام تجمعات حزبی، فقط برگزاری راهپیمایی و تجمعات در فضاهای باز شهری (مثل پارک‌ها) نیازمند مجوز است و مفهوم مخالفش این است که تجمعات در فضاهای مسقف جزو فعالیت‌های عادی و دائمی احزاب است و نیازمند اخذ مجوز مستقل نیست. اما در شیراز و بسیاری از شهرستان‌های دیگر، عملاً به این انحصار قانونی، بی‌توجهی می‌شود و احزاب ناچارند برای هر گردهم‌آیی با مراحل بروکراتیک و پیچیده‌ای روبه‌رو باشند.
وی ادامه داد: در جامعه ما یک هیأت مذهبی و یا گروه غیرحزبی به‌راحتی و بدون طی تشریفات دست‌وپاگیر، می‌تواند برنامه‌های خود را اجرا کند، کمااینکه جریان مقابل اصلاحات، تحت پوشش هیئات مذهبی، تندروترین سخنران‌ها را دعوت کرده، بزرگ‌ترین تجمعات را برگزار می‌کنند.
معاون دبیرکل سازمان عدالت و آزادی همچنین از بی‌توجهی برخی مسؤولان به فعالیت‌های حزبی انتقاد کرد و گفت: یکی از جدی‌نرین آسیب‌های موجود در ادبیات مدیران جامعه ما این است که هیچ‌وقت به کار حزبی و سیاسی افتخار نمی‌کنند و مدام از آنها شنیده می‌شود که: «عضو هیچ حزب و جریان سیاسی نیستیم». این در حالی است که احزاب و تشکل‌های سیاسی مجرای آموزش و پختگی سیاسی مسؤولین است و باید به پیشینۀ حزبی و تشکیلاتی افتخار کرد، نه اینکه آن را پنهان نمود.
وی ادامه داد: اگر معتقدیم مردم‌سالاری بدون تحزب و تشکل‌گرایی معنا ندارد و خطر پوپولیزم در جوامعی هست که تجربه تحزب ندارند، شنیدن چنین جملاتی از مسؤولان آزاردهنده است.