بدون شک لالیگا یکی از معتبر ترین و در عین حال محبوبترین لیگ های فوتبال قاره سبز است .
فوتبال در تاریخ معاصرش روایت شده و تاریخ در این فوتبال روایتی اثر گذار و الهام بخش ثبت کرده و می کند . از رقابتهای تنگاتنگ و شانه به شانه سیاسی ترین تیم اروپا یعنی بارسلونا با رئال مادرید سرشناس ترین باشگاه سلطنتی جهان تا حضور ده ها چهره نامدار و نوابغ فوتبال جهان تعریف خاص و منحصر به فردی از فوتبال سرزمین ماتادورها دارد .
حضور دراین فوتبال و درخشیدن در مستطیل های سبز آن نه تنها محبوبیت بلکه اعتباری به یادماندنی درپی داشته و دارد. از دی استفانو و پوشکاش تاکرویف و مارادونا وزیدان و رونالدینهو و البته رونالدو و مسی و... جلوه خاصی به تاریخ این فوتبال بخشیده است .
به جرات می توان گفت و مدعی شد که فوتبال اسپانیا ویترینی از همه ظرافتها و زیبایی های فوتبال جهان است . حالا در این فوتبال با عظمت و زیبا مسعود شجاعی به عنوان بهترین بازیکن آسیایی تاریخ لالیگا انتخاب شده است .
این عنوان افتخاری ارزشمندبرای فوتبال ایران و برای شخص مسعود شجاعی این کاپیتان آگاه و مردم دوست فوتبال ایران است . اما متاسفانه این خبر مهم فوتبالی در رسانه های کشوربازتابی نداشته است . حال باید ازفدراسیون فوتبال و وزارت ورزش و جوانان و همه رسانه های ورزشی و غیر ورزشی و بویژه از دست اندرکاران برنامه های فوتبالی صدا و سیما پرسید علت این بی توجهی به این خبر مهم و بی مهری به مسعود شجاعی چیست ؟!
هیچ جامعه ای تاکنون با نام آوران خود اینگونه رفتار نکرده است که شاهد آنیم . نام آوری در هر عرصه از ریاضیات ( پرفسور نابغه ریاضی جهان زنده یاد استاد مریم میرزا خانی تا استاد محمد رضا شجریان و عادل فردوسی پور و علی دایی و مسعود شجاعی و... ) الهام بخش هرجامعه و موجد تلاش افزونتر نسل ها در کسب مدارج بالاتر است .
جهان کشورها رابا دانشمندان و نخبگان و بزرگان و نام آوران و شعرا و نویسندگان و ورزشکاران و نیروهای انسانی شایسته اش میشناسد و به ارزیابی میپردازد وروابط و مناسبات خود را با آن تنظیم می کند . بی اعتنایی به بزرگان یک کج فهمی تاسف بار و یک خودزنی است. یادمان باشد که حس تعلق به میهن و مردم از این نوع مسیرها شکل گرفته ومی گیرد و در عمل اجتماعی متبلور می شود. نتیجه این تبلور اثری به نام الهام بخشی مستمر و کارساز است که نمیتوان برای ان بهایی ارزی و ریالی تعیین کرد . کجای جهان را سراغ دارید که به این الهام بخشی ها ونام آوریها بی توجه بوده باشد ؟! این رفتار را هیچ عقل سلیمی نمی پسندد و نمی پذیرد .
اما مردم باوجود همه بی مهری ها وبی توجهی ها به افتخار آفرینان نام آوران خودرا همچون نگینی درخشان پاس داشته و حرمت آنان را دردل نگاه داشته اند و آنان را فرزندان و چکیده های نسل خویش می دانند . این همان واقعیتی است که متاسفانه برخی از دست اندرکاران وکج اندیشان و تمامیت خواهان از درک ان عاجز مانده اند. آیا گوش شنوایی برای جبران این نوع کج فهمی ها و دیرفمهی ها وجود دارد ؟! باید منتظر ماند و دید .
انتهای پیام /
عبدالکاظم دریساوی-روزنامه نگار