وریا،اردوغان و سیاست

 اودر حمایت از مردم کرد سوریه خطاب به اردوغان گفت  : شرم برتو و افراد تحت امر تو !!
 وریا غفوری با بیان این دیدگاه نشان داد او ورزشکاری است که فراتر از مستطیل سبز و حاشیه های عادی  آن می اندیشد .
 شاید برای برخی افراد ورود چهره های ورزشی به عرصه های سیاست و یا اظهار نظرهای سیاسی  پیرامون رویدادهای سیاسی و اقتصادی واجتماعی و فرهنگی داخلی و خارجی دشوار به نظر برسد و آن را نپذیرند اما باید این نکته را یادآورشد که نباید ورزشکار را تافته ای جدا بافته فرض کرد ویا  از ورزشکار و غیر ورزشکار خواست تاکاری به مسایل پیرامون خود نداشته باشد.
این دیدگاه و رویکرد در واقع ترویج  نوعی سیاست ستیزی و سیاست گریزی است که در پی القای همان ضرب المثل معروف  محافظه کارانه و ارتجاعی است که میگوید "سری که درد نمی کند دستمال نمی بندند" ویا "زبان سرخ سر سبز میدهد بر باد "!! 
  این نوع دیدگاهها که  به دنبال تعمیم و تسری بی تفاوتی اجتماعی است  ریشه در همان تفکری داشته و دارد که انتهای آن به نوعی  سیاست گریزی و بی خیالی وروزمرگی و انسداد ختم می شود .
 در جهانی که ظلم و تجاوز و بی عدالتی و فاصله فقر و غنا به شکل گسترده ای انسان ها را تحت فشار مضاعف قرارداده ودائما تهدیدو تحقیر می کند سکوت و بی عملی رفتاری غیر اخلاقی است .
بنابراین در این شرایط بی تفاوتی واحساس  بی دردی عین خودخواهی است .  وجود علی دایی  وعلی کریمی و مسعودشجاعی  و وریا غفوری و  امثال آنان که دغدغه انسان و جامعه وصلح و سعادت مردم خویش و سایر مردمان محروم و ستمدیده را دارنداتفاقی مبارک در فوتبال ایران است  و آن را باید به فال نیک گرفت و آنان را مورد تحسین و تشویق  قرار داد .
 اگرچه در جوامع پیرامونی و درحال توسعه ورود ورزشکار و غیر ورزشکاربه مسایل و مشکلات سیاسی و  اجتماعی  همیشه  هزینه بردار است اما پرداخت هزینه  برای سعادت اجتماعی عین سعادت و بیان کننده مقوله  هدف زندگی است .
جامعه به داشتن چنین فرزندانی با چنین اندیشه و رفتاری  افتخار می کند و  وجود آنان را ثروتی معنوی و ملی می داند .
 وقتی سیاست تعیین کننده همه وجود اجتماعی یک نسل نه بلکه چندین نسل است بی تفاوتی به مقوله سیاست یک خودزنی زیانبار  است . حالاباید از فوتبال  سپاسگزار بود که سری بلند همراه با اندیشه ای متعهدانه در سیاست بلند کرده است . این صدا شنیده خواهد شد در این حقیقت ذره ای  نباید شک کرد .