امروز براى بيستمين سال روز خبرنگار براى من رسيده چه بنويسيم از تعريف ها و تمجيدهاى تكرارى از اينكه ركن دموكراسى و زبان گوياى جامعه و آئينه تمام نماى جامعه ايد!
خدا رحمت كند شهيد محمود صارمی را كه از سوى گروه متحجر طالبان به شهادت رسيد و با خون خويش عنوان خبرنگار را در تقويم رسمی كشور به ثبت رساند و اين خود غنيمتى است در زمانه اى كه برخى مسئولان از خبرنگاران انتظار ميرزا بنويسى بى كم و كاست دارند و متأسفانه بسيارى از فعالان اين عرصه هم با عنوان خبرنگار اين پيشه را بخوبى انجام می دهند.
غافل از اينكه با نيّت منافع اقتصادى پا در عرصه خبرنگارى گذاشتن جز خسارتى به خويش و پويايى جامعه زدن حاصل ديگرى ندارد.
مگر نوشتن براى مردم و از كاستى ها و بد اخلاقى هاى مختلف می توانَد جز تهمت و طعنه براى خبرنگار منفعتى ديگر در پى داشته باشد؟!
اساس كار خبرنگار و حرفه روزنامه نگارى انتقاد و ديدن كمبودهاست و چه كم پيدا هستند افرادى كه در مقابل قلمی كه از كاستى هايشان بگويد سرِ تعظيم فرود آوَرَند!
امروز هم روز خبرنگار است روزى براى تكريم از خبرنويسان و به تعبير زبان اوايل همين سده ى معاصر مخبران رويدادهاى جامعه.
امروز روز ماست تا به جايگاه و رسالت خود نگاهى دوباره داشته باشيم و افق جامعه را با آن ترسيم كنيم.
هان اى خبرنگار متعهد و دلسوز منافع ملّى و خواهان ارتقای جامعه بگذار تو را به هر تعبيرى كه دوست دارند صدا كنند؛ از بى سواد گرفته تا منفعت طلب حزبى و يا قلم به دست جيره خوار تو افق روشن جامعه خود را بدون تعصبات حزبى و گروهى ترسيم كن كه در نوشتارت محسوس شود.
بگذار تو را هر چه دلشان می خواهد بخوانند تو براى مردم بنويس!
نوشتن تو بهترين سند تاريخ است تا در خاطرات زمان آينده تعهد از قلمت به شايستگى ياد كنند.
تو براى مردم بنويس و تيترهاى جنجالى را براى سود آنها به كار ببر نه به نفع ارباب قدرت و ثروت!
اى جان دل خبرنگارِ امين، جامعه تو براى مردم از زندگى بنويس و از عاشقانه هاى آن با فقرشان همراه باش و در شادى شان شادمانه بنويس كه رسالت تو اميدبخشى جامعه است.
امروز روز خبرنگار است اما چه خبرنگارى؟ خبرنگارانى كه بيش از آنكه به احزاب و گروههاى سياسى نظر كنند براى طرح مطالب خود جامعه را می بينند.
آنهايى كه با نگاه تيز بين خويش نه تنها "مو" بلكه پيچش "موى" معضلات اجتماعى و فرهنگى جامعه را می بينند و براى انعكاسش ايستادگى می كنند.
بنابراين خبرنگار نه متملق است و نه ميرزا بنويس و نه كار روابط عمومی براى مديران انجام می دهد، تنها تسليم حقيقت می شود تا جامعه را آگاه سازَد!
كارنامه خبرنگاران و روزنامه نگاران هر روز در فضاى حقيقى و مجازى پيش روى تك تك افراد جامعه است از اين رو قضاوت افكار عمومی براى اين حرفه بسيار آسان است و ترديدى نيست كه سره را از ناسره جدا خواهند كرد بنابراين خبرنگار بودن مهم نيست خبرنگار ماندن براى جامعه بسيار اولى تر است!
امروز را گرامی می داريم نه به دليل اينكه عنوان خبرنگار و روزنامه نگار در خود دارد بلكه به خاطر رشادت ها و دلاورى هاى خبرنگاران متعهد جامعه ايرانى از ميرزاده عشقى تا مرحوم ميرزا جهانگير خان شيرازى، امير مختار كريم پور شيرازى تا محمود صارمی و خبرنگاران و تصويربرداران دوران دفاع مقدس كه به شهادت رسيدند.
امروز را براى حرمت قلم و تعظيم جايگاه خبرنگاران واقعى كه آزادى، استقلال و آبادانى كشور تنها دغدغه شان است و براى آن هزينه می دهند، دوست می دارم و با اين شعر زنده ياد منوچهر آتشى اين نوشتار پراكنده را به پايان می بَرَم كه:
براى قايق رانى در مرداب
جواز بى معنى ست
امّا اگر نهركى باشد كه مرا به دريا برسانَد
حاضرم برگ سبزى باشم
و بارِ شبنمم را به اقيانوس ببرم