چاپ کردن این صفحه

سکوت کرده‌ایم

میانگین گفتگو در خانواده های ایرانی به ۱۵دقیقه کاهش یافته است.

همیشه رسم بر این بوده که کشورهای شرقی با اتکا به فرهنگ و تمدنی هزاران ساله، به پیوندها و دلبستگی های عمیقی که میان آنها برقرار است بالیده و غربی ها را به دلیل زندگی ماشینی و روابط منجمد انسانی نکوهش کنند. در برهه معاصر به نظر می رسد شماری از اهالی شرق در هر دو جبهه ناکام مانده اند؛ چراکه پیشرفت صنعتی و کیفیت زندگی کشورهایی که وامدار سنت ها مانده اند چندان پرافتخار نیست و بسیاری، در زمینه حفظ ارکان خانواده و پیوندهای عاطفی هم کارنامه درخشانی ندارند. در راستای کالبدشکافی چنین بحران هایی، باید پذیرفت که مجموعه ای از مؤلفه ها دست به دست یکدیگر داده تا روابط یخ زده بر خانواده حکم‌فرما شود و ایرانیان، به عنوان یکی از خونگرم ترین ملت های جهان، از این آسیب فزاینده در امان نمانند.

چراغ های رابطه تاریک‌اند و میانگین گفتگو در خانواده های ایرانی به ۱۵دقیقه کاهش یافته است. پدر در حالی به خانه باز می گردد که شغل های دوم و سوم، دیگر رمقی برای او نگذاشته و در خوشبینانه ترین حالت، می تواند فقط با خنده ای بر لب وارد خانه شود. بحران اقتصادی و پمپاژ اخبار بد، روح و جسم او را به صورت متداوم و مستدامی دچار فرسایش می کنند و از هیچ روزنه ای شاهد تلألؤ امید برای بهبود شرایط نیست. این مسئله سبب می شود مقدار کلماتی که از زبانش جاری می شود به حداقل ها کاهش یافته و تمام قوای ذهنی و جسمی خود را معطوف به تهیه معیشت و معاش حداقلی کند. او به خوبی می داند تهیه مسکن و اتومبیل با درآمدهای کارگری و کارمندی، تقریباً آرزویی محال شده است و درآمد محقرانه اش جایی برای تأمین هزینه های دارو و درمان و سفر و پس انداز ندارد. همه این بحران ها به یکباره بر سر پدر خانواده آوار می شوند. چگونه می توان از او انتظار داشت به سان نقش آفرینی متبحر، در برابر خانواده با گشاده رویی رفتار کند و مجال و حوصله ای برای گفتن و شنیدن داشته باشد.

 قلمرو سکوت در حال افزایش است و میانگین گفتگو در خانواده های ایرانی به ۱۵دقیقه کاهش یافته است. مادر خانواده هم وضعیت روحی و جسمی‌اش بهتر از پدر نیست. او هفته ای چند بار باید در برابر مدیر و ناظم مدرسه دولتی پاسخگو باشد که چرا کمک های داوطلبانه را به صورت اجباری پرداخت نمی کند. این در شرایطی است که طبق اصل 30 قانون اساسی، دولت موظف است تا پایان دوره متوسطه، وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه مردم فراهم سازد. به علاوه، پس از پرداخت هزینه ها و دریافت یارانه 45500تومانی، مبلغ ناچیزی برای پر کردن سفره های خانوار کارمند و کارگر مانده و مادر خانواده تمام تلاش خود را می کند تا در پیشگاه فرزندانش سربلند باشد و زمینه رشد آنها را پدید آورد. از سویی، اختلاف طبقاتی ها هم در حال پررنگ تر شدن هستند و این مسئله، زمینه حسرت ها و اعتراض هایی را به وجود می آورد که بسیاری از آنها به فروپاشی بنیان خانواده منجر می شوند. به واسطه همین وضعیت وانفسای اقتصادی است که بسیاری از مادران مجبور شده اند دورهمی های فامیلی و درددل های سنتی را به فراموشی سپارند و به انباشت درونی ناگفته ها روی آورند.

میانگین گفتگو در خانواده های ایرانی به ۱۵دقیقه کاهش یافته است و شاید بزرگ ترین قربانیان این سکوت، فرزندان باشند. کودکان و نوجوانان ایرانی تقریباً در هیچ مکانی اسلوب زندگی مشترک و آمادگی برای تشکیل خانواده در بزرگسالی را فرا نمی گیرند؛ چراکه در خانواده بسیاری از آنها سکوت آزاردهنده ای برقرار است و مجریان آموزشی نیز در این زمینه احساس مسئولیت چندانی ندارند. نتیجه کار چنان می شود که امروزه بیماری افسردگی و درونگرایی های مفرط، قلمروی خود را افزایش داده و اقشار خردسال، کودک و نوجوانان را درگیر کرده است. این سکوت فراگیر سبب می شود آنها برای رفع کنجکاوی های خود به محافلی پناه ببرند که نظارتی بر آنها نیست و در معرض خطرناک ترین آسیب های جسمی و روحی قرار بگیرند. به راستی برای این کودکان می توان آینده روشنی متصور  شد؟

باید در نظر داشت کاهش سرانه گفتگو در خانواده های ایرانی فقط ریشه در مشکلات عدیده و روزافزون اقتصادی ندارد. امروزه فضای مجازی به صورت افسارگسیخته ای در جامعه اپیدمی یافته و این در حالی‌ست که شاهد فرهنگ سازی چندانی هم در این زمینه نبوده و نیستیم. متأسفانه بسیاری از خانواده های متمول که از گزش های اقتصادی هم در امان هستند، دارای پیوندهای گرم و مستحکمی نیستند؛ چراکه آنها نیز در معرض امواج پرطمطراق مدرنیته قرار گرفته و اصالت های رفتاری و روابط خانوادگی، رفته رفته جای خود را به ارزش های نوظهوری می دهند که علامت های سوال بیشماری در برابر آنها قرار دارد. این گونه آسیب های زیرپوستی و خزنده، مسبب فرسایش پیکره جامعه ایرانی از درون هستند. در حالی که پیشنیه تمدنی و ارزشی ما همواره توجه بر پایداری بنیان خانواده داشته و از آن به عنوان رکنی مقدس یاد می کند؛ در شرایط حاضر باید به شدت نگران رشد سکوت و تاریکی چراغ های رابطه در میان خانواده های ایرانی باشیم.

1092 کلیک ها  دوشنبه, 15 بهمن 1397 06:08
این مورد را ارزیابی کنید
(5 رای‌ها)