چاپ کردن این صفحه

غزل گفتى و دُرّسفتى.../ براى روزِ حافظ

بيش از هشت قرن همگان براى حافظ نوشته و ذكر نامش داشته اند، از صوفى گرفته تا عارف و فقيه و عالمِ به كلام ، هر يك با نگاه و ژرف نگرى خود او را ستايش كرده اند.

در اين بين حتى مخالفان فكرى و انديشه اى خواجه ى شيراز نتوانسته اند، سِحرِ كلامش را ناديده بگيرند و بر اين نكته تأكيد داشته اند.

او همدم و همدل و محَرم همه قوم هاى ايرانى ست، كنار در سفره هاى آئينى و ملّى در كنار كتاب الهى " قرآن كريم" جايگاهى ارجمند دارد.

 سيدالشعراء زنده ياد اميرى فيروزكوهى ساليان پيش مقاله اى با عنوان " حافظ بس" نگاشته،  كه در آن نوشته آن شاعر و پژوهشگر ارجمند از غفلت پژوهندگان ادب پارسى به شاعران بزرگ ديگر ابراز نگرانى كرده بود!

با اين حال ساليان سال از نقد مرحوم اميرى فيروزكوهى گذشته و بسيارى از پژوهشگران و علاقه مندان به ادب پارسى آثار در خور توجه اى را در نظم و شعر شاعران  تصحيح و تأليف كرده اند، امّا هنوز جاى نوشتن براى خواجه شيراز گسترده و روز به روز فراخ تر مى شود.

عجيب كلمات و سِحر واژه هايى در غزليات خواجه شمس الدين نهفته كه تاكنون هيچكس نتوانسته مو شكافِ عمق جهان نگرى و جامعه بينى اين شاعر گرانقدر ادب پارسى باشد.

صد نكته غير حُسن ببايد كه تا كسى

مقبولِ طبعِ مردم صاحبنظر شود

حافظانه هاى مردم ايران و حتا علاقه مندان به زبان پارسى در سطح دنيا هرگز غروب نمى كند؛ مگر نه آنكه گوته شاعر بزرگ آلمان می گوید: «حاضرم هرآنچه دارم بدهم که دنیا را از نگاه حافظ ببینم.»؛ اين چه نوع جهان بينى شگرفى ست كه شاعرى بيگانه پس از قرن ها آرزوى ديدن دارد و اقرار به نرسيدن به جايگاه حافظ مى كند!

او شاعر ستيره گر با زهد فروشى و ريا و خودرايى بر درگاه حضرت حق سرِ تسليم نهاده و خود بر اين نكته تأكيد دارد:

بر آستانه تسليم سر بنه حافظ

كه گر ستيره كنى روزگار بستيزد

حافظ با اين درس هاى اجتماعى از اقبال عاميانه، عارفانه برخوردار است و افق شهر دلِ مرادجويان رسيدن به معشوق زمينى و آسمانى

را با روشناى كلام بلندش تسخير نموده است و درس حقيقت را به اهالى اقيانوس بيكران كلامش مى دهد كه :

فردا كه پيشگاه حقيقت شود پديد

شرمنده روهرويى كه عمل بر مجاز كرد

كلام رساى او بر شاه نشين چشم مردم ما همواره حكومت ابدى داشته و تكيه گه خيال عارفان و تسكين دهنده درد عاشقان و هدايتگر مسير عاميانه بوده است و تا صبح ازل اين رودخانه شفاف تا بهشت جاويدان ادامه خواهد داشت، چنانكه خود اقرار شاعر در كلام است:

نديدم خوشتر از شعر تو حافظ

به قرآنى كه اندر سينه دارى

حافظ را بايد درك نمود اين درك  نه تنها به عنوان همدم در لحظات عتاب زندگى و يا شادى و حاجت نگرى، بلكه درك عميق كلام و آسيب شناسى هاى اين شاعر ورجاوند ايرانى كه هر بيتش درسى براى ادامه مسير زندگى در عالم سياست، فرهنگ، اقتصاد و خدابينى شگرف است.

در روز ٢٠ مهرماه، كه به نام اين شاعر و عارف مهر آفرين در حافظه ايرانيان ثبت شده است، وجود مهر و محبّت در غزل هاى بلند پايه او را مى ستائيم بر بقعه قلندرى اش كه نماد فرهنگ ايرانى و ايرانِ فرهنگى ست ، زانوى ادب مى زنيم چرا كه نام بلندش به عظمت سخن شيرين پارسى و به بلنداى آسمان ماندگار خواهد ماند.

سخن گفتى و دُرّسُفتى بيا و خوش بخوان حافظ

كه بر نظمِ تو افشانَد فلك عقدِ ثريا را

859 کلیک ها  پنج شنبه, 19 مهر 1397 00:27
این مورد را ارزیابی کنید
(1 رای)