فضائلی که در فرهنگ ایرانی اسلامی ما به عنوان ارزش هایی نهادینه شده بارها و بارها بر آنها تاکیدشده است.
راستی و راستگویی که میراث سی ساله حکیم ابولقاسم فردوسی در شاهکار شاهنامه است بر رعایت اخلاق و مروت حتی با دشمن تاکید دارد.
همان توصیه ای که دین مبین اسلام از راه های مختلف آن را به مسلمان تذکر داده و مولا علی (ع)درنبرد17 شوال خود با عمربن عبدود به آن عینیت بخشید.
امروز توجه به اخلاق در حالی در ورزش، توسعه ای همه جانبه یافته است که سرزمین ما ایرانیان از دیر باز خاستگاه اخلاق گرایی در آن بوده است.
سرزمینی که هنوز هم زمزمه های مردانگی و جوانمردی فارغ از جنسیت ظاهری انسان ها درکوچه پس کوچه های شهرهایش ،از زیر طاق های تاریخی اش واز لای خشت خشت های کهنسال تمدنش به گوش می رسد.
همان زمزمه هایی که حکایت ازلزوم اخلاق گرایی درعرصه زندگی اجتماعی دارد.
زورخانه و تفکر حاکم برآن که تلفیقی از فضائل انسانی مورد تاکید فرهنگ و تمدن ایران و آموزه های دین اسلام است.
این مکان مقدس و مفاهیم صادرشده از آن درس های بزرگی برای لایه های مختلف جامعه دارند.
درس هایی که اگربه آنها توجه کنیم شاید بتوانیم بر بسیاری از بحران های فرهنگی،اجتماعی که امروز گریبان گیرمان شده فائق آییم.
فرهنگ حاکم برزروخانه و کارکردهای اجتماعی و فرهنگی فراوان آن می تواند الگویی برای ما درحوزه های مختلف باشد.
الگویی که درراس آن توصیه به اخلاق گرایی از اهم موضوعات به شمار می آید.
رسوم پهلوانی می تواندالگویی مناسب برای توسعه اخلاق در تمام حوزه ها باشد.
حوزه هایی که امروز فقدان اخلاق در آنها جامعه ما را در شرایط قابل تأملی قرارداده است.
شاید17 شوال روز بزرگداشت فرهنگ پهلوانی و آیین زورخانه‌ای برای ما بهانه ای خوبی باشد برای کمی تأمل در سیره و صورت خومان !
شاید این روز شروع خوبی باشد برای بازگشت به اخلاق گرایی !بازگشت به خویشتن خویش!بازگشت به سرشت پاک انسانی!سرشت اشرف مخلوقات!
ابراهیم صبوری-نائب رئیس شورای اسلامی شهر شیراز