واژگان و مفاهیمی که برخلاف عرف رایج درجامعه گرفتار بین مدرنیته و سنتی ما ،یعنی جامعه ای که هنوز ترسش از استفاده توان جوانان درعرصه های مختلف نریخته است،می تواندتابویی تاریخی را بشکند.
امروز بحث جوانگرایی و لزوم اهمیت دادن به جوانان،ایده های آنان و ظرفیت و پتانسیل های آنان به حرف های شیک و مجلسی سیاسیون و تصمیم گیران جامعه تبدیل شده است.حرف هایی که به نظرمی رسد عدم وجود ازیک تعریف واحد از آنها فقط درحد حرف باقی مانده وتنها هرچند مدت یک بار رنگ و لعاب و آن تغییر می کند.
به نظرمی رسد برای رسیدن به مفهوم واقعی و واحد جوانگرایی ابتدا باید تعریف و نوع نگاه های حاکم بر جامعه ونسبت به جوانگرایی تغییرکند.
در واقع نزدیک ترین و در عین حال جامع ترین تعریف از جوانگرایی می تواند تربیت مدیران جوان ،نه به‌کارگیری افراد کم سن و سال در مدیریت رده‌های بالا و سطوح عال باشد.
عملیاتی شدن این تعریف نه تنها باعث می شود تا جوانگرایی امری نکوهیده وواردکردن جامعه به ورطه آزمون و خطا باشد بلکه یک امر خوب، پسندیده و ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای تضمین مدیریت کشور، پشتوانه‌سازی و پاسخگویی به نیازهای مدیریتی در آینده است.
جامعه امروز ما به شدت نیازمند این است که نسل جوان آن بيش از هر زمان ديگر مورد توجه نهادها، دولتها و آحاد جامعه قرار گرگیرند .
چرا كه رشد و توسعه نيروي انساني مهمترين سرمايه جهان امروز قلمداد مي گردد.
حقیقتی که دركشورهاي توسعه يافته به خوبي به اهميت آن پی برده شده است. از سوي ديگر نيازها و انتظارات اين نسل نوخاسته نيز به صورتي چشمگير در همه ابعاد وسعت يافته است و ديگر نمي توان بدون مشاركت و حضور آنان امور حياتي مربوط به جوانان را رقم زد. بعلاوه مسائلي چون جهاني شدن و رشد برق آساي علوم و توليد اطلاعات جديد ، چندين برابر شدن وسعت و عمق دانش بشري ، گسترش حيرت انگيز فناوري پيشرفته توزيع اطلاعات و روشهاي نوين توسعه مشاركت اجتماعي ، آموزش و توانمند سازي شهروندان متناسب با شرايط زندگي امروز ضرورت توجه به نسل جوان را تقويت کرد.
به نظر می رسد نشست شیراز و تصویب اساسنامه مجمع ملی جوانان می تواند سرآغازاتفاقی نوین در عرصه هویت بخشی به نسل جوان باشد.اتفاقی که اگر با همراهی دولت و تجه به خواست و نیاز جوانان همراه باشد می تواند اثرات شگرفی را در تحولات منتهی به توسعه اجتماعی درکشوررقم بزند.
