بالاخره جمعه شب گذشته پس از سالها انتظار گروهی از بانوان ایران اجازه ورود به ورزشگاه را یافتند و در جایگاه اختصاصی بانوان به تماشای مسابقه والیبال ایران و بلژیک نشستند .
این رویدادبا همه کمی ها و کاستی هایش که به شکل مدیریت شده برنامه ریزی شده بود را باید گامی به جلو و مثبت ارزیابی کرد و در ادامه خواستار تعمیم آن به کلیه رقابتها ،به ویژه به فوتبال و ورزشگاه آزادی و سایر ورزشگاه‌های ایران تسری و تعمیم داد .
حضور بانوان در ورزشگاه دوازده هزار نفری آزادی به گواه تصاویر منتشر شده آنان به این ورزشگاه جلوه خاصی داده بود. شادی و تشویق و چهره های خندان و همراه با شور جوانی گوشه ای از چهره واقعی دختران و بانوان ایران را نشان داد چهره ای که زندگی در آن موج می زد. " آنجا که شماره ۹ ایران در پایان بازی همسر به هیجان آمده خود را همراه با اشکهایش در آغوش گرفت و به او آرامش داد بسیاری این "گمشده" سالهای طولانی ورزشگاهها را با تمام وجود حس کردند ".
متانت همراه با محبت و شور زندگی به انگیزه ها جهت داد . حضور بانوان در ورزشگاهها همیشه مانعی در برابر انواع خشونت‌های کلامی و فیزیکی بوده و فضای ورزشگاهها را تلطیف و پرشور تر کرده است . در جهانی که فرهنگ و ادب و متانت در رفتار و گفتار به عنوان ارزشمندترین شاخصه های رفتاری و شخصیتی مطرح است و روحیات ملتها را با این معیار ها می سنجند بانوان ایرانی میتوانند با اتکا به داشته های فردی و اخلاقی و فرهنگی و اجتماعی و خانوادگی خویش به عنوان اقشار مترقی و فرهنگور اجتماعی و ملی مطرح شوند .
بنابراین باید برای استمرار و اثربخشی این حضور برنامه ریزی کرده ودر جهت گسترش و تعمیق و نهادینه کردن آن اقدامات قانون مند انجام داد تا دیگر هرکسی نتواند به شکل فردی و خودسرانه حرفی زده و در ورای شعاری پنهان شود و به اقدامات خود رنگ و بوی فکری بزند . حضور بانوان در ورزشگاهها از یک سو همبستگی ملی را دوچندان کرده و بر فرهنگ اجتماعی تماشاگران اثرات مثبت و سازنده ای می گذارد و از سوی دیگرمیزان انگیزه ورزشکاران را در رقابتها و حین انجام مسابقات افزایش داده و فرصتی برای پرکردن اوقات فراغت بخش قابل ملاحظه ای از دختران و بانوان کشور رافراهم می کند.
انتهای پیام /
عبدالکاظم دریساوی
