آینده اسرائیل

برجام و پس از آن داعش و مواضع متفاوت کشورهای منطقه خاورمیانه نسبت به این پدیده پلشت، مناسبات و نوع نگاه کشورها نسبت به هم را دستخوش تحول جدی کرده است.

عربستان بیشتر از هر کشوری به اسرائیل نزدیک شده تا موازنه در خاورمیانه را به نفع خود و به ضرر ایران تغییر دهد.

 نزدیکی اعراب به اسرائیل شاید این کشور کوچک در حاشیه مدیترانه را اندکی قدرتمندتر از گذشته ساخته و در آینده از آرامش بیشتری برخوردار گرداند، اما می شود به صراحت گفت اسرائیل به طور قطع دچار بحران امنیتی نخواهد بود؟؟؟

برای پاسخ به این پرسش باید دشمنان منطقه ای اسرائیل را دسته بندی کنیم.

ایران اسلامی از آغاز زیست خود سفارت اسرائیل را تعطیل کرده و آن را به فلسطینیان تحویل داده و پیام آشکاری مبنی بر دشمنی با آن کشور متخاصم صادر کرده است.

 به اعتقاد  مقامات رژیم صهیونیستی، ایران و حزب الله مهمترین دشمنان این کشور به شمار آمده، عمده ترین تهدید محسوب می شوند.

حزب الله تنها نیرویی ست که از آغازین سالهای دهه ۱۹۸۰ میلادی بیشترین مزاحمت ها را برای رژیم صهیونیستی فراهم آورده، آنها را وادار به ترک جنوب لبنان کرده و در سال ۲۰۰۶ متحمل شکست سختی از حزب الله شده است. اسرائیل تمام این سالها در تلاش بوده سران و مقامات حزب الله را هدف حملات خود قرار داده، درصدد نابودی قدرت نظامی و سیاسی این نیرو باشد

تلاش در جهت قرار دادن حزب الله در لیست های تروریستی بخشی از فعالیت این رژیم در جهت به حاشیه راندن حزب الله است.

 اعراب خلیج بخصوص عربستان از قدرت یافتن حزب الله رضایت نداشته، در جهت کاهش نفوذ حزب الله به اسرائیل نزدیک شده اند.

سوریه، مصر و لبنان هر کدام به نوعی درگیر مشکلات و بحران های متنوعی هستند و فرصت نمی یابند اسرائیل را به زحمت بیندازند.

سوریه شاید در گذشته با یاری رساندن به حزب الله اسرائیل را آزار داده باشد اما مصر از سال ۱۹۷۸ تا امروز و بعد از کمپ دیوید هرگز مشکل جدی ایجاد نکرده است.

لبنان نیز آنچنان با بحران سیاسی دست و پنجه نرم می کند که خیال اسرائیل را به کل راحت نموده است.

قذافی و صدام به زباله دان تاریخ پیوسته اند و دیگر خبری از تلاش آنها برای ساخت بمب های اتمی و شیمیایی نیست.

نبودن دیکتاتورهای ناقص العقل هوای تازه ای آورده که در آن می شود آسوده و با خیال راحتری چای عصرانه در تلاویو و حیفا نوش جان کرد. دیگرِ کشورهای اتحادیه عرب نیز خیال شاخ و شانه کشیدن ندارند.

پاکستان و افغانستان که در آن متعصبان زیادی وجود دارند که به صورت ویژه ای متنفر از آمریکا و اسرائیل اند، به گروه های تروریستی اسلامی پیوسته، کماکان مشغول برادرکشی اند. و کمتر وقت می کنند عازم اسرائیل شوند و اسرائیلی نقش بر زمین سازند. برادر افغان ساکن آمریکا اما تنها به کلوپ همجنس گرایان اورلاندو حمله ور میشود و لابی اسرائیل (آیپک) را کم اهمیت می پندارد.

اروپا و آمریکا که دوستان گرمابه و گلستان رژیم صهیونیستی هستند و تا جای ممکن از حیات این کشور متخاصم و کودک کش دفاع می کنند.

خاور دور و جنوب شرق آسیا که امروزه سخت مشغول تجارت سکس شده، تنها به کسب دلارهایی بیشتری از توریست ها فکر می کنند. از ژاپن تا هند کشورهایی مستقر هستند که تمام ذهن خود را بر این گذاشته اند که هر چه زودتر به جهان غرب نزدیک شوند، کمتر خود را وارد مسائل مهم سیاسی جهان کرده، عملا بی طرفی اعلام کرده اند.

شاید در برخی از کشورهای آن منطقه تا جنوب آسیا گروه های جهادی باشند اما این گروه ها بیشتر مشغول ستیز با ماموران امنیتی کشور خود هستند تا تهدید اسرائیل در مدیترانه.

آمریکای جنوبی اما گاها معترض عملکرد اسرائیل بوده است. اما آنجا هم امروز آنان که روزگاری اعتراض داشتند دیگر در رأس قدرت نبوده، جای خود را به حامیان غرب و اسرائیل داده اند.

 هر چند ونزوئلا هنوز نیمه جان مانده است اما انتظار میرود دولت کنونی تاب نیاورد و جای خود را به دولتی حامی غرب بدهد. چاوز هم هیچگاه تهدیدی برای رژیم صهیونیستی نبود، چه رسد به مادورو که در تامین روشنایی شب های کاراکاس مانده است.

عرفات چند سالی است به خاک سپرده شده و تشکیلات خودگردان آن سودای کشوری مجزا از اسرائیل در سر دارد. محمود عباس حتی از یک تهدید خشک و خالی درمانده است. معاهده اسلو بسیاری از جنگجویان را صلح جو کرده و از آنان انتظار تهدید جدی که تن و جان اسرائیل را بلرزاند نمی رود.

حماس و فتح اما هنوز گاهی موشک به سمت اسرائیل شلیک می کنند. و هر از چند گاهی هم به هم!!! اما هیچگاه دست دوستی و صلح نداده، بهمراه حزب الله خطری بالقوه و بالفعل بوده اند.

 ایران و سوریه( قبل از جنگ داخلی) در کنار محور مقاومت شب های آرام و بدون کابوس را برای مقامات اسرائیل تبدیل به یک آرزوی دور کرده اند.

اگر چه آنگونه که مشاهده شد دنیا چنان به امورات خود مشغول است که اسرائیل احساس آرامش بیشتری دارد اما هنوز بزرگترین دشمنان اسرائیل پابرجا هستند.

گذشته از ایران، عمده ترین دشمنان اسرائیل مردمان رانده شده از خانه و کاشانه در سرزمین های اشغالی هستند که هیچگاه فراموش نمی کنند چه کسی از گذشته تا به امروز خراب کرده، خون ریخته و زندگی مختصرشان را به آتش کشیده است.

اسرائیل بهتر است بداند تا روزی که کودک کشی کند در اطراف خود دشمنان قدرتمندی متولد میکند. و تا روزی که زمین های غصب شده را با خانه های زیبا بیاراید کینه و تنفر وسیع تر میگردد. تنفر ریشه خانه ها و خود اسرائیل را خواهد زد.

 برای اسرائیل نمی توان آینده ی پر از آسایش و آرامش حتمی و قطعی متصور بود. چرا که آنوقت که داعش نابود شود، ایران، عراق، سوریه، حزب الله و در نزدیکی مرزهای رژیم صهیونیستی حماس و فتح قدرتمندتر از گذشته و در یک محور قدرتمند و منسجم و حالا با تجربه بیشتر، تهدید بزرگتری خواهند بود.

مهدی مرادی کارشناس ارشد روابط بین الملل

انتهای پیام /  مهدی مرادی
1210 کلیک ها  یکشنبه, 21 شهریور 1395 07:34
این مورد را ارزیابی کنید
(4 رای‌ها)

نظر دادن

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «راستین آنلاین» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.

بالا