پس از یازده روزبمباران هوایی و موشکی با وساطت عبدالفتاح سیسی رییس جمهور مصربدون هیچ پیش شرطی بین اسراییل و فلسطینیان آتش بس برقرار شد .
این جنگ در اثر سیاست توسعه طلبانه و نژاد پرستانه نتانیاهو بر مردم غزه تحمیل و تلفات زیادی به مردم غزه وارد شد . تعداد ۲۳۰ غیرنظامی شهید و ۱۷۱۰ نفر زخمی و تعداد زیادی ساختمان مسکونی و اداری و...ویران شد . در طرف اسراییل نیزدر اثر شلیک ۴۰۰۰موشک ۱۲ نفر کشته و خساراتی به چند ساختمان وارد شده است . نتانیاهو با تحمیل این جنگ سعی کرد تا خودو دولتش را از بحرانی که درگیر آن است نجات دهد . جنگ اگرچه ادامه سیاست با خشن ترین سلاح های کشتار جمعی است اما برای سیاستمداران وسیله ای برای فرار از بحران های داخلی است . جنگ غزه را می توان هدیه ای شیطانی برای نتانیاهو تفسیر کرد تا او به آنچه که راست گرایان و تندروهای اسراییلی نیاز داشتند موقتا برسند . در آن سوی جهان کوچک شده ما اما سخنگویان دمکراسی های پرزرق برق در توجیه جنایات اسراییل تمام قد از اسراییل دفاع کردند. جو بایدن وآنگلا مرکل با بیان این جمله که اسراییل حق دارد از خود دفاع کند به دفاع از جنایات اسراییل سخن گفته و موضع گیری کردند . "حق" عجب کلمه و مفهوم زیبا و انگیزاننده ای !! البته این اولین بار نیست که سخنگویان جهان سرمایه داری و امپریالیسم از حق اسراییل سخن گفته و دفاع می کنند اینان از شروع اشغالگری توسط سازمانهای تروریستی صهیونیستی اشترن و هاگانا و آواره کردن میلیونها فلسطینی تا کنون به انحا و اشکال مختلف از اشغال و تجاوز و کشتار و قتل عام مردم بی دفاع فلسطین دفاع کرده اند.
ازقتل عام مردم روستاهای دیریاسین و کفر قاسم در سال ۱۹۴۷ تا جنگ اخیر غزه !! وقتی آنتو نیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد با مشاهده زندگی در غزه با بیان این جمله " اگر جهنمی روی زمین باشد آن زندگی کودکان غزه است " ابعاد فاجعه و جنایت بیش از پیش آشکار می شود .به آقای گوترش باید یادآور شد این جهنمی که از آن سخن می گویید محصول سیاستهای ضد انسانی جهان سرمایه داری است .
بیش از هفتاد سال است که مردم عرب فلسطین زندگی را در آوارگی ،تبعید ،ترس ،تردید ، رنج وانواع محدودیتها می گذرانند. این نه یک افتخار برای جهان سرمایه داری بلکه یک شکست بزرگ اخلاقی و انسانی است . آیا روزی فراخواهد رسید که این مردم زجر کشیده طعم شیرین زندگی را همچون سایر انسانهای روی زمین بچشند و احساس وجود کنند ؟ شده ها از شدنی ها حکایت می کنند . تاریخ نشان داده است که جنگ و کشتار راه حلی نهایی برای زندگی مسالمت آمیز نبوده و نیست. جهان و از جمله اسراییل باید به حق مشروع مردم فلسطین در داشتن سرزمینی مستقل با هویت و شناسنامه ای فلسطینی باور داشته واحترام بگذارد .
از تفنگ تا شاخه زیتون راهی بود که فلسطینیان برگزیدند اما جنگ طلبان به منافع خود اندیشیدند. در خاورمیانه راهی به جز زندگی مسالمت آمیز در سایه صلح و احترام به حق حاکمیت ملی کشورها و به رسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین وجودنداشته و ندارد .
انتهای پیام /
عبدالکاظم دریساوی/روزنامه نگار
