نشست رسانه‌ای «جمعه کُشی» به کارگردانی و نویسندگی اسماعیل خلج ساعتی پیش در تماشاخانه سنگلج برگزار شد.
نمایش «جمعه کُشی» قرار است از یک‌شنبه، هفتم مهر ماه اجرایش را ساعت 19:30 در این تماشاخانه آغاز کند. مراسم افتتاحیه برای این نمایش برگزار می‌شود و پس از آن هم اجراهایش شروع می‌شود. بازیگران اسماعیل خلج، علی فتحعلی، مسعود رحیم‌پور، علی خازنی، افشین زارعی، محمدرضا خسرویان و محمود حسینی هستند.
پوستر نمایش کار جمشید حقیقت شناس و از نقاشان صاحب نام معاصر هستند که فعالیت‌های زیادی در حوزه نقاشی و گرافیک انجام داده‌اند.
اسماعیل خلج، کارگردان و نویسنده در جمع اصحاب رسانه عنوان کرد: من در سال 1353 نمایشنامه «جمعه کشی» را نوشته و به اجرا در آوردم و تا پایان سال 1356 در رپرتوآر کارگاه نمایش هر هفته اجرا می‌شد. گرچه پنجاه سال از نگارش نمایشنامه می‌گذرد اما بازیگران کار را بازی می‌کنند اذعان دارند خیلی از دیالوگ‌ها امروزی است و در جنوب تهران فراوان با همین الفاظ و لفظ‌ها استعمال می‌شود.
وی در ادامه افزود: در آن سال‌ها با تمرینات زیاد و فرصت زیادی که داشتیم، بازیگران خود نقش‌هایشان را کشف کردند، منتها الان تنها یک ماه تمرین کردیم و بازیگران هم جدید هستند. این کاری که امروز عرضه می‌کنیم کاری نیست که سال 53 نوشتم، بلکه یک کار جدید با نگاه تازه است، بدون اینکه هیچ نوستالژی نسبت به قدیم داشته باشم و هر جا که لازم بود در متن حذف و یک چیزهایی هم اضافه شد و با یک اجرای جدید و قابل قبول برای امروز و پیشرو روی صحنه خواهیم رفت.
خلج اظهار داشت: وقتی ما یک نمایش را عرضه می‌کنیم و عنوانی برای مخاطبان آن قائل نمی‌شویم ، یعنی همه نوع گروه سنی و مخاطبی می‌توانند کار را ببینند، بنابراین در این صورت باید چیزی برای عرضه داشته باشیم تا همه افراد دست پُر از سالن بیرون بروند.
وی درباره محتوای کار توضیح داد: داستان از این قرار است که یک روز جمعه چند نفر دوست دور هم جمع هستند و جمعه‌شان را می‌گذرانند، دیالوگ‌های جنوب شهری که در این نمایش هست، اغلب گفتارهایی هست که احتمالا تماشاگر آنها را شنیده است.
*خیلی کارگردان‌ها حتی به متن‌های خودشان تسلط ندارند!
مسعود رحیم‌پور ، بازیگر این نمایش با ابراز مسرت از اینکه به عنوان یک بازیگر جایی نفس می‌کشد که اسماعیل خلج نفس می‌کشد، گفت: او بخش مهمی از تاریخ تئاتر کشور ما است و خوشحالم در نمایشی بازی می‌کنم که این استاد بزرگ سه سال قبل ازاینکه من به دنیا بیایم این نمایشنامه را نوشته است و زمانی که من بدنیا آمدم، نمایش را با گروهشان در کارگاه نمایش به صحنه بردند.
وی در ادامه افزود: ای کاش افرادی چون اسماعیل خلج تعدادشان در تئاتر ما آنقدر زیاد بود که همه دانشجویان و نسل جدید این فرصت را داشتند که در دانشگاه و نمایش‌های او بیاموزند و این اندوخته را به نسل‌های بعدی منتقل کنند. متأسفیم که تعداد این بزرگان زیاد نیست و فرصت برای همه وجود ندارد. استاد خلج خیلی به رفتار و اخلاق یک بازیگر اهمیت می‌دهند چیزی که شاید خیلی کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، نوع و شیوه کاری که او دارد با نکته بینی و ظرافتشان مثال زدنی است.
رحیم‌پور یادآور شد: من با خیلی کارگردان‌ها کار کردم که حتی اشراف به متنی که کار می‌کنند ندارند، آقای خلج آنقدر اشراف به موضوع نمایش و درام دارند ،نه تنها متنی که نوشته خودشان است بلکه همه نکاتی که لازم برای هدایت بازیگر است را در نظر دارند و ما هم دوست داریم سال‌ها در خدمتشان باشیم و از محضرشان بیاموزیم. تماشاخانه سنگلج هم سال‌ها قبل از تولد من ساخته شده و بزرگانی در آن ایفای نقش کردند که بسیار خاطره انگیز است.
علی فتحعلی دیگر بازیگر نمایش نیز طی صحبت‌هایی گفت: به نظر من هم آقای خلج اسطوره‌ای در کار خودشان هستند امیدوارم که جوانان هم بتوانند به علم و صبوری ایشان دسترسی پیدا کنند و برای ما هم باعث افتخار بود که با حضور ایشان مشغول به کار شدیم و امیدواریم کار هم بسیار عالی به صحنه برود.
مجید گیاهچی، مجری طرح برنامه نیز عنوان کرد: ملاقات من با آقای خلج به 15 سال پیش باز می‌گردد، پیش از آن از طریق متون با او آشنا شده بودم و یکی از آرزوهایم این بود که روزی او را ببینم و با او همکاری داشته باشم تا اینکه سر یک مجموعه تلویزیونی او را از نزدیک دیدم و بعد هم در این سال‌های گذشته یکی از بهترین دوستانم آقای خلج شد.
وی در ادامه افزود: همیشه برایم سوال بود که اسماعیل خلجی که یکی از بهترین نمایشنامه‌نویسان عصر خود است چرا او را مردم نمی‌شناسند و بیشتر او را از طریق سریال‌ها و فیلم‌هایش می‌شناسند. در سال‌های اخیر متوجه شدند که بسیاری از دانشجویان ما ممکن است آقای خلج را به عنوان نمایشنامه نویس شنیده باشند اما متنی از او نخوانده یا او را نمی‌شناسند. متأسفم که جامعه نسبت به بزرگانش اینطور رفتار می‌کند یا شناختی از آنها ندارد.
در بخش پرسش و پاسخ نیز اسماعیل خلج در بحث نمایشنامه‌اش توضیح داد: من بعد از انقلاب چندین کار در تئاتر شهر بر صحنه داشتم، چندین تله تئاتر برای تلویزیون کار کردم و اینطور نبوده که از وقتی انقلاب شده باشد، کار نکرده باشم و الان بخواهم کار کنم.
وی افزود: کارهایی که عموما ما از گذشته‌های دور به صحنه می‌بریم، تاریخ انقضاء ندارد و اینطور نیست که کهنه شده باشد . مگر ما اگر کاری از ایبسن یا شکسپیر اجرا کنیم معنی‌اش این است که کاری سیصد یا صد ساله پیش را به اجرا می‌بریم؟ این کارها تاریخ انقضا ندارد و مسائلی که در آنها مطرح می‌شود همان چیزهایی است که امروز هم در جامعه می‌توان آنها را مطرح کرد.
خلج اظهار داشت: جمعه کشی اتفاقا از بی زمان ترین نمایش‌های من است یعنی ابدا زمان در آن تأثیر ندارد. بنابراین اینطور نیست که من ناتوان در نگارش کارهای جدید داشته باشم بلکه در حال حاضر در حال نگارش کارهای جدیدی هستم که وقتم را پر کرده و فرصت دیگری ندارم و تمام وقتم روی تحقیقی است که در حال اتمام است.