حسین میری با آن حنجره گرم و ساز کوکش چه خوب برای اهالی رسانه پایکوبی کرد و همه اخبار بد و ناجوانمردی ها را برای لحظه ای از یادها و خاطره هایشان زدود.
شاید آوازه خوان شهر ما نیاز به شادی را در چهره یکایک ما خوانده بود و می دانست که حال روزنامه نگاران شهرراز چندان خوش نیست. شاید او به خوبی دریافته بود جماعت ما از بامدادان خمار تا شامگاهان دلگیر از این سوی شهر به ان سوی کلانشهر در حال کوچ اجباری هستیم و در چه نشست های خبری حاضر می شویم و چگونه با میمیک های هاج و واج به مدیرانی می نگریم که مرزهای مثبت اندیشی رادیکالی را پشت سر گذارده و آمار و ارقام شان هیچ همخوانی با حال روز ما و مردم مان ندارد. شاید حسین میری به خوبی می دانست که ما مجبور به نوشتن و بازتاب مطالبی هستیم که گاه ریشه در واقعیت های جاری جامعه ایران ندارند و انگار از جهان دیگری سخن می گویند که ما تجربه زیستن در آن را نداریم.
حسین میری با ریتم های دلنوازش برای ما پیام آور شادی بود. برای همه گره ها وعقده هایی که در وجودمان انباشته شده، برای همه فریادهایی که بر سر آن ها نزدیم، برای همه سوالاتی که نپرسیدیم، برای هر باری که مدعی العموم و دیده بان حقوق مردم نبودیم، برای هر باری که خبرنگار مستقل نبودیم و به بیراهه جانبداری های کورکورانه رفتیم، برای وقت هایی که فرار رو به جلو کردیم، برای همه این ها ما نیاز مبرمی به شادی داشتیم؛ چرا که اقلیت انگشت شماری از مسئولان برای پیشرفت خود از اهالی رسانه پله می سازند و اوج می گیرند. آن اقلیت معدود درایت و شعور مردم را به هیچ پنداشته و بر این باورند که رفتارهای پوپولیستی و حضور شبانه روزی در رسانه عملکرد شبه برانگیزشان را تطهیر کرده و در افکار عمومی نام نیکی از آنها به یادگار خواهد ماند. بطور حتم اوازه خوان شهر ما با آن گیتاری خوش صدایی که شاید اسپانیش یا فلامینگو باشد با چالش ها و مشکلات ما آشنایی دارد و تا حدودی می داند که دیگر کیفیت قلم تضمین کننده امنیت شغلی نیست و هر لحظه بیم راندن از رسانه وجود دارد. همان رسانه ای که خانه خود می پنداشتیم و برای آن چه ایثارهایی نکردیم.
حسین میری دقایقی برای ما همان چند قطعه کوتاه را خوب نواخت و ریتم های شادی که از یادمان رفته بود را با ملودی های نوستالژیک زنده کرد. کاش بیشتر می خواند و ععطش ما را برای شادی سیراب می کرد. کاش ترانه ایج را دوباره و سه باره خوانده بود. باشد که شادی سهم همه مردم ایران و فارس وگهواره تمدنش شود. شاید روزی شادی سهم خبرنگارهای مستقل، فراجناحی ها، آزاد اندیشه ها و مردم مدارها هم بشود.
در روزخبرنگار، با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس و شهرداری شیراز ضیافتی برای خبرنگاران در هتل همای شیراز برپا شد. هر چند که بسان همیشه مدیران و مسئولان گفتند و گفتند و کمتر سهم به خبرنگاران رسید تا از دلمشغولی ها و چالش هایی که پیشرو دارند با نمایندگان مجلس و مدیران کل و شهرداران سخن بگویند. مراسم بزرگداشت روز خبرنگار با حضور گسترده اصحاب رسانه‌های فارس و مسولان ظهر پنجشنبه در هتل همای شیراز برگزار شد.